ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Ἡ Διαθήκη μου

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε

σ᾿ αὐτὸν... ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι

καὶ λέει: καλὰ εἶμαι ἐδῶ.

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε.. 

σ᾿ αὐτὸν... ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι 

καὶ λέει: Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε

στὸν.. περσικὸ τάπητα τῶν πoλυκατοικιῶν 

στὸν.. κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου

στὴν.. ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ- ἐξαγωγαί

στὴν.. κρατικὴ ἐκπαίδευση

στὸ.. φόρο

σὲ μένα.. ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε

σ᾿ αὐτὸν.. ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες 

ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις

σ᾿ αὐτὴ.. τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει 

ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν

σὲ μένα... ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε... πάλι 

σ᾿ ὅλους αὐτοὺς... ποὺ λέγονται μεγάλοι

στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου.. ἀντισταθεῖτε

στὶς μουσικὲς.. τὰ τούμπανα.. καὶ τὶς παράτες..

σ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνώτερα συνέδρια.. ποὺ φλυαροῦνε 

πίνουν καφέδες σύνεδροι.. συμβουλατόροι

σ᾿ ὅλους.. ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ 

δίπλα.. στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα

στὶς κολακεῖες.. τὶς εὐχὲς.. 

τὶς τόσες ὑποκλίσεις.. 

ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς.. 

γιὰ τὸ σοφὸ ἀρχηγό τους.

Ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε.. 

στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν καὶ διαβατηρίων

στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν 

καὶ τὴ δ ι π λ ω μ α τ ί α 

στὰ ἐργοστάσια.. πολεμικῶν ὑλῶν

σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ.. τὰ ὡραῖα λόγια 

στὰ θ ο ύ ρ ι α...

στὰ γλυκερὰ τραγούδια.. μὲ τοὺς θρήνους 

στοὺς θ ε α τ ὲ ς

στὸν ἄ ν ε μ ο

σ᾿ ὅλους τοὺς ἀδιάφορους.. καὶ τοὺς σοφοὺς 

στοὺς ἄλλους... ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας

ὡς καὶ σὲ μένα... σὲ μένα ἀκόμα.. ποὺ σᾶς ἱστορῶ 

ἀ ν τ ι σ τ α θ ε ῖ τ ε.

Τ ό τ ε... μπορεῖ βέβαιοι... 

νὰ περάσουμε πρὸς τὴν Ἐ λ ε υ θ ε ρ ί α.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ