Τραγικός Ιταλός Ποιητής και Συγγραφέας...
διέθετε μια βαθιά ευαισθησία Ψυχής....
που αγγίζει και δονεί
τις πιό εσωτερικές χορδές της καρδιάς..
με τα ποιήματα και τα λογοτεχνικά του έργα...
που γεννήθηκε σαν Σήμερα, 9 Σεπτέμβρη του 1908
στο San Stefano (Cuneo), στην περιοχή Piemonte.
Η ατέλειωτη Μοναξιά
και η ακούραστη Μοναχικότητά του...,
ο βαθύς Σεβασμός του στην Αγροτική καταγωγή του....
η ασίγαστη υπαρξιακή αγωνία του
και η θλίψη που την συνοδεύει,
η συνεχής μάχη του ε ν ά ν τ ι α
στην ηθική φθορά... της εποχής του
ο βαθύς Σεβασμός για τη γυναίκα..... σε μια εποχή
που ο φασισμός και η φαλλοκρατία κυριαρχούσε.....
η αναζήτηση του αληθινού Έ ρ ω τ α..
και η δική του ευαίσθητη φύση......
ο συνεχής μόχθος του
για την Ποίηση και τον Πολιτισμό....
σαν Δάσκαλος και Πολίτης...
είναι αδύνατον να μην αγγίξουν
όποιον τον πλησιάσει... μέσα από τα έργα του....
Τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή στο Torino,
με τη Μελέτη του στο συγγραφικό έργο του Walt Whitman,
με ειδικό ενδιαφέρον στην αγγλοαμερικανική Λογοτεχνία.
Μετέφρασε στα Ιταλικά πολλά έργα των:
Daniel Defoe, Charles Dickens,
Herman Melville, John Steinbeck, Sherwood Anderson,
Gertrude Stein, και Ernest Hemingway.
Το 1935 καταδικάζεται από το φασιστικό καθεστός...
και φυλακίζεται στις φυλακές Brancaleone Calabro,
όπου κρατούσε Ημερολόγιο,
που θα δημοσιευτεί αργότερα το 1952
με τίτλο "Il mestiere di vivere".
Επιστρέφει στο Torino, ένα χρόνο μετά..
και κρύβεται στο σπίτι της αδελφής του,
για όλα τα χρόνια του πολέμου.
Εκεί μεταξύ άλλων θα γράψει
ένα από τα καλύτερα βιβλία του:
"La casa in collina" (1948)
Τον Αύγουστο του 1950,
σε μια περίοδο βαθειάς κατάθλιψης
αφαιρεί τη ζωή του...
ακολουθώντας το τραγικό δρόμο...
ανάμεσα στους Αυτόχειρες Ποιητές του κόσμου,
νικημένος απ'αυτό που ο ίδιος ονομάζει
"vizio assurdo", (παράλογο βίτσιο)
αναφερόμενος, όπως θα πει ο φίλος του
και συγγραφέας Davide Lajolo,
στον υπαρξιακό πόνο...
τόσο κοινό στους διανοούμενους
της περιοχής του Ρiemonte.
Πράγματι υψηλή ευαισθησία και πολύ δυνατή γραφή. Να είσαι καλά που τον θυμήθηκες. Για μένα το καλύτερο του το "bella estate" που κυκλοφορεί στα ελληνικά ως "ξένοιαστο καλοκαίρι" και "ωραίο καλοκαίρι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Καλησπέρα, navarino
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που σε διαβάζω!
Ένα από τα πρώτα του έργα το 1936 είναι το "Lavorare stanca", που έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά: "Η Δουλειά Κουράζει",
ΑπάντησηΔιαγραφήαφιερωμένο στις αξίες της περιοχής που μεγάλωσε.
Μετά απ'αυτό γράφει:
"Il carcere", "Η Φυλακή" το 1938-39,
"Paesi Τuoi", "La spiaggia"
και "La casa in collina" το 1941
"Feria d'agosto" το 1946,
"Il compagno" και
"I Dialoghi con Leucò", το 1947
"La bella estate" το 1949.
"La luna e i falò" το 1950.
Μετά το θάνατό του δημοσιεύτηκε το 1951,
η τελευταία Ποιητική του Συλλογή:
"Verrà la morte e avrà i tuoi occhi"
(Θα'ρθει ο θάνατος και θα'χει τα μάτια σου).
εμπνευσμένο από τον τελευταίο άτυχο Έρωτά του,
για την ηθοποιό Constance Dowling.
«Passavo la sera, seduto davanti allo specchio per tenermi compagnia»
ΑπάντησηΔιαγραφή"Περνούσα τα βράδια, καθισμένος
μπρος στον καθρέφτη μου,
για να μου κρατάω συντροφιά"
έγραφε στο Ημερολόγιό του ο Cesare Pavese,
ένας θησαυρός από στιγμές Εσωτερικού Διαλόγου,
που του έδωσε τον τίτλο:"Mistiere di Vivere"...
που θα μπορούσε να μεταφραστεί:
"Η Τέχνη του να Ζεις"
....ας αφήσω τον Ποιητή να μιλήσει,
ΑπάντησηΔιαγραφήμέσα από τις σελίδες του Ημερολογίου του,
που συχνά επιστρέφει μ'ένα τρόπο τελετουργικό
στο τι σημαίνει αληθινός π ό ν ο ς..
που ο ίδιος τον συνδέει... σχεδόν πάντα...
με μια άτυχη και κενή ανθρώπινη συνάντηση:
«Le donne non contano nella famiglia.
Voglio dire, le donne da noi stanno in casa
e ci mettono al mondo e non dicono nulla
e non contano nulla e non le ricordiamo».
"οι γυναίκες δεν μετράνε στην οικογένεια.
Θέλω να πω, στα μέρη μας,
μένουν στο σπίτι και μας γεννάνε...
και δεν λένε τίποτε... δεν μετράνε καθόλου..
δεν τις θυμάται κανείς"
κι αλλού «Non saremo mai donne,
mai schiavi a nessuno»
"Δεν θα είμαστε ποτέ γυναίκες,
δεν θα είμαστε σκλάβοι κανενός"
και συνεχίζει:
"Bisogna fermare una donna e parlarle e deciderla a vivere insieme»
"Πρέπει να βρεις μια γυναίκα, να της μιλήσεις
για ν'αποφασίσεις να ζήσει μαζί σου"
και αλλού:
« Certo, avere una donna che ti aspetta,
che dormirà con te,
è come il tepore di qualcosa
che dovrai dire, e ti scalda
e t'accompagna e ti fa vivere»
"Βέβαια, το να έχεις μια Γυναίκα
που σε περιμένει και θα κοιμηθεί μαζί σου
είναι σαν τη ζεστασιά απ'τα λόγια
που θα της πεις και θα σε ζεσταίνει,
θα σε συνοδεύει και θα σε κάνει να ζήσεις...."
Ο ίδιος όμως δεν καταφέρνει να το ζήσει για πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτον Έρωτα που τόσο ονειρευόταν...
όλες οι αγάπες του τελειώνουν άδοξα.
Ζώντας την υπαρξιακή του κρίση
και την απογοήτευση από τη ζωή και το ήθος στην εποχή του,
δεν βρίσκει διέξοδο από τον πόνο...
και συνεχίζει:
« Povera gente, i testicoli da cui siamo nati,
sono ancora sempre la nostra sostanza.
"Φτωχέ κόσμε, οι όρχεις που σε γέννησαν,
παραμένουν ακόμα η ουσία μας"
«Ma la grande, la tremenda verità è questa:
soffrire non serve a niente»
"Αλλά η μεγάλη και τραγική αλήθεια είναι μία:
Το να πονάς, δεν έχει καμιά αξία"
Η σκληρή μοναξιά της καθημερινότητάς του
περιγράφεται σε μια φράση του:
« Passavo la sera seduto davanti allo specchio
per tenermi compagnia»
"Πέρασα τη βραδιά καθισμένος
μπρος στον καθρέφτη
για μα μου κρατήσω συντροφιά"
και θα συνεχίσει:
"Un vero dolore... è fatto di molti pensieri"
"Ένας πραγματικός π ό ν ο ς...
είναι φτιαγμένος από πολλές σ κ έ ψ ε ι ς.
Ο ίδιος όμως δεν καταφέρνει να το ζήσει για πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτον Έρωτα που τόσο ονειρευόταν...
όλες οι αγάπες του τελειώνουν άδοξα.
Ζώντας την υπαρξιακή του κρίση
και την απογοήτευση από τη ζωή και το ήθος στην εποχή του,
δεν βρίσκει διέξοδο από τον πόνο...
και συνεχίζει:
« Povera gente, i testicoli da cui siamo nati,
sono ancora sempre la nostra sostanza.
"Φτωχέ κόσμε, οι όρχεις που σε γέννησαν,
παραμένουν ακόμα η ουσία μας"
«Ma la grande, la tremenda verità è questa:
soffrire non serve a niente»
"Αλλά η μεγάλη και τραγική αλήθεια είναι μία:
Το να πονάς, δεν έχει καμιά αξία"
Η σκληρή μοναξιά της καθημερινότητάς του
περιγράφεται σε μια φράση του:
« Passavo la sera seduto davanti allo specchio
per tenermi compagnia»
"Πέρασα τη βραδιά καθισμένος
μπρος στον καθρέφτη
για μα μου κρατήσω συντροφιά"
και θα συνεχίσει:
"Un vero dolore... è fatto di molti pensieri"
"Ένας πραγματικός π ό ν ο ς...
είναι φτιαγμένος από πολλές σ κ έ ψ ε ι ς.
....ας αφήσω τον Ποιητή να μιλήσει,
ΑπάντησηΔιαγραφήμέσα από τις σελίδες του Ημερολογίου του,
που συχνά επιστρέφει μ'ένα τρόπο τελετουργικό
στο τι σημαίνει αληθινός π ό ν ο ς..
που ο ίδιος τον συνδέει... σχεδόν πάντα...
με μια άτυχη και κενή ανθρώπινη συνάντηση:
«Le donne non contano nella famiglia.
Voglio dire, le donne da noi stanno in casa
e ci mettono al mondo e non dicono nulla
e non contano nulla e non le ricordiamo».
"οι γυναίκες δεν μετράνε στην οικογένεια.
Θέλω να πω, στα μέρη μας,
μένουν στο σπίτι και μας γεννάνε...
και δεν λένε τίποτε... δεν μετράνε καθόλου..
δεν τις θυμάται κανείς"
κι αλλού «Non saremo mai donne,
mai schiavi a nessuno»
"Δεν θα είμαστε ποτέ γυναίκες,
δεν θα είμαστε σκλάβοι κανενός"
και συνεχίζει:
"Bisogna fermare una donna e parlarle e deciderla a vivere insieme»
"Πρέπει να βρεις μια γυναίκα, να της μιλήσεις
για ν'αποφασίσεις να ζήσει μαζί σου"
και αλλού:
« Certo, avere una donna che ti aspetta,
che dormirà con te,
è come il tepore di qualcosa
che dovrai dire, e ti scalda
e t'accompagna e ti fa vivere»
"Βέβαια, το να έχεις μια Γυναίκα
που σε περιμένει και θα κοιμηθεί μαζί σου
είναι σαν τη ζεστασιά απ'τα λόγια
που θα της πεις και θα σε ζεσταίνει,
θα σε συνοδεύει και θα σε κάνει να ζήσεις...."
Αγαπητή Lunapiena σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα καλά σου λόγια και που μπήκες στον κόπο να παρθέσεις αυτά τα εκπληκτικά ποιήματα του μιας και εγώ τον ξέρω ως πεζογράφο και δεν έχω διαβάσει ποίηση του. Και είσαι μάλιστα η "καθ' ύλην αρμόδια" όχι μόνο λόγω της ευαισθησίας που αποκαλύπτουν τα γραφτά σου αλλά και της υψηλού επιπέδου γνώσης της Ιταλικής. Πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον το ημερολόγιο του και θα ψάξω για κάποια μετάφραση, δεν ξέρεις καμιά φορά; Και πάλι σε ευχαριστώ!
Διαγραφή