ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ 


Μ ε σ ό γ ε ι ο... τη λεν και παίζουνε γυμνά

π α ι δ ι ά με μαύρα μάτια... αγάλματα πικρά

γέννησε τους Θεούς... τον ίδιο το Χριστό

το καλοκαίρι εκεί.... δεν τρέμει τον καιρό

μεσ' τη Μεσόγειο

Το αίμα τους αιώνες.... σκάλισε εκεί

τα βράχια και τους κάβους... και τη βαθιά σιωπή

νησιά σαν περιστέρια... αιώνιες φυλακές

το καλοκαίρι εκεί.... δεν τρέμει τις βροχές

μεσ' τη Μ ε σ ό γ ε ι ο!

Οι κάμποι κι οι ελιές... χάνονται στη φωτιά

τα χέρια μένουν μόνα.... κι άδεια τα κορμιά

λ α ο ί της συμφοράς... και π ί κ ρ α του θανάτου

το καλοκαίρι εκεί.... δε χάνει τα φ τ ε ρ ά του

μεσ' τη Μεσόγειο!


Εδώ στη λίμνη αυτή.... γεννήθηκα κι εγώ

Μ ε σ ό γ ε ι ο ς... του φόβου και των πικρών καιρών

τα όνειρα... που `παίζαν στα βαθιά νερά

γινήκαν δέντρα μόνα.... στα ξερά νησιά

μεσ' τη Μεσόγειο!

Τον Παρθενώνα κρύβουν... σύννεφα βαριά

στην Ισπανία εχάθη... η λέξη «λ ε υ τ ε ρ ι ά»

πάντα η Αθήνα μένει.... όνειρο πικρό

το καλοκαίρι εκεί.... δεν τρέμει τον καιρό

μες στη Μ ε σ ό γ ε ι ο!

Στίχοι : Δημήτρης Χριστοδούλου

Μουσική και Πρώτη εκτέλεση : 

Ζωρζ Μουστακί 1972

με... την Βίκυ Μοσχολιού και τον Ζωρζ Μουστακί

^

http://youtu.be/VfIuytXOisQ

^

http://youtu.be/to1KyJ-5EHM