Πέρα απ'τα τείχη..

Πέρα απ'τα τείχη..

κι η ιστορία συνεχίζεται...

ετοίμασε η αράχνη τον ιστό της

και ακίνητη.. μένει να περιμένει..

Χίλια βιβλία διαβασμένα και ξεχασμένα

Λέξεις σβησμένες.. κρεμασμένες στο τοίχο

μουσκεμένο στο δάκρυ το παράπονο

διαπερνά τον τοίχο και σπάει τη σιωπή

Άδραξε ο άνεμος τη φαντασία

και φτάνουν μαζί στου ορίζοντα την άκρη

πέρα απ'τα τείχη της λογικής...

κι η αράχνη περιμένει ακόμα..

το αθώο θύμα της να φανεί! 

κι η ιστορία συνεχίζεται...

έσβησε το τελευταίο άστρο στον ουρανό

νίκησε η αυγή και πάλι..

στην αέναη μάχη της ενάντια στο σκοτάδι

Δουλεύουν τα μυρμήγκια χωρίς ανακωχή

κι οι πεταλούδες το χορό τους συνεχίζουν

μεθυσμένες από άρωμα και χρώμα..

και τ'αηδόνι πληγωμένο ακόμα τραγουδά

για να ζεστάνει  τη σκληρή καρδιά του ρόδου! 

Στο πρώτο κλάμα ενός μωρού

κρύφτηκε η ανάσα της ελπίδας,

που ξέφυγε απ'της Πανδώρας τη φυλακή.

Η αράχνη με τέχνη διορθώνει τον ιστό της

το επόμενο αθώο θύμα της.. σε λίγο θα φανεί

κι η ιστορία συνεχίζεται...

πέρα από τα τείχη της λογικής...

Lunapiena