Il Pianto..

Il pianto

La solitudine si è apparsa

con mille volti e sguardi profondi

che parlano in silenzio,

labbra che cantano, urlano, gridano

ma le parole si perdono.. nel vuoto.

Il vento aveva rubato l'eco

e l'ha portata nel profondo del mare,

spezzata in mille pezzi di perla,

nascosti nel cuore di una conchiglia.

La speranza si trasforma

in un raggio di Luna

e penentra l'acqua,

accarezzando le onde,

cerca segreti nascosti nel buio

e riscopra il canto del cuore.

*******

Το κλάμμα

Η μοναξιά ξεπρόβαλε με χίλια πρόσωπα,

βλέμματα που διεισδύουν ηχηρά στη σιωπή,

χείλη που τραγουδούν, φωνάζουν, ουρλιάζουν...

μα οι λέξεις χάνονται... στο κενό.

Ο άνεμος άρπαξε την ηχώ

και την έκρυψε στης θάλασσας τα βάθη,

κομματιασμένη σε θρύψαλα μαργαριταριού,

κρυμμένα στου κογχυλιού την αγκαλιά.

Η ελπίδα μεταμορφώθηκε

σε αχτίδα φεγγαριού,

χαϊδεύοντας τα κύματα

διαπερνά του νερού την αλμύρα,

ψάχνοντας για κρυμμένα

μυστικά στο σκοτάδι

και ανακαλύπτει και πάλι

της καρδιάς το τραγούδι.

Lunapiena