Ουράνιο Τόξο

Quell' Arcobaleno

Il cielo grigio, vestito di nuvole,

quel raggio del Sole gioca al nadcondiglio

accarrezzando la nuvola.

Il vento sereno.

Un sorriso apparso dal nulla...

quell'arcobaleno di mille colori,

risplende tra le gocce di pioggia,

pioggia di lacrime... pensieri amari.

Sorride il mio cuore...

un raggio di luce nell'orizzonte

di tanti colori della speranza

son arrivati al mio cuore,

come cari vecchi amici.

Quanta bellezza purificante

nel sorriso dell'Arcobaleno.

Guardo il cielo..

fra poco si raggiunge il buio,

fra poco sarà notte...

Ho imparato a sopravivere...

come un lupo nella foresta,

amando la mia solitudine..

osservando la Luna.

Lunapiena

(2002)

********

Ουράνιο Τόξο

Γκρίζος ο ουρανός, συννεφιασμένος,

κι εκείνη η ακτίνα του ήλιου

παίζει απόψε κρυφτούλι..

χαϊδεύοντας τρυφερά το σύννεφο.

Ήρεμα φυσάει κι ο άνεμος.

Σαν ένα χαμόγελο που φτάνει ξαφνικά

το Ουράνιο Τόξο με τα χίλια χρώματα,

αντανακλάται στις σταγόνες της βροχής,

βροχή από δάκρυα.. σκέψεις πικρές.

Χαμογελάει η καρδιά μου

μια ακτίνα φωτός στον ορίζοντα,

χίλια χρώματα ελπίδας έφτασαν στην ψυχή,

σαν παλιοί έμπιστοι φίλοι.

Τι απίθανη ομορφιά..

η αγκαλιά του ουράνιου τόξου.

Κοιτώ τον ουρανό

σε λίγο θα πέσει σκοτάδι,

σε λίγο θα'ρθει η νύχτα...

Έμαθα όμως να επιβιώνω

σαν τον μοναχικό λύκο στο δάσος,

αγαπώντας τη μοναξιά μου..

παρατηρώντας το φεγγάρι...

Lunapena

(2002)