Στο Μικρό Μοναχικό μου Σπίτι..

dipinto di Helen Paterson

Nella mia casetta solitaria

Nella mia casetta solitaria

in mezzo dei campi...

tra le grande montagne verdi,

il camino e' sempre acceso,

ed il mio cuore attende...

Vorrei dipingere la nostra vita,

con mille colori dalla natura...

il quadro piu' bello che sia esistito mai.

mia paletta sarà l'eterno desiderio

gentili pennelli, le nostre parole d'amore.

Vorrei svegliarti ogni mattina,

sussurando quel dolce inno dell'amore,

accompagnata dal canto degli uccelli,

per farti volare con me

nell'orizzonte azzurro del mondo.

Nella mia casetta solitaria,

in mezzo della natura terrestre,

la vita non conta solo i numeri

degli anni passati in fretta,

ogni momento sarà... un'eternita.

Le rose rosse del mio giardino,

fiorirano anche all'inverno,

annaffiate dalla rugiada del cuore,

soffiate dal respiro del vento,

carezza dell'anima in amore.

Lunapiena

18.12.2003

*******

Στο μικρό μοναχικό μου Σπίτι

Εκεί, μέσα στους κάμπους

ανάμεσα στα καταπράσινα βουνά,

στο μικρό μοναχικό μου σπίτι

θα βρείς το τζάκι αναμμένο

και μια καρδιά να περιμένει...

Θέλησα να ζωγραφίσω τη ζωή

με τα χίλια χρώματα της φύσης

σαν ένα όμορφο ζωντανό πίνακα..

την επιθυμία πήρα για παλέτα

και για πινέλλο γλυκά λόγια αγάπης..

Θά'θελα να σε ξυπνώ κάθε αυγή

ψιθυρίζοντας ερωτικά τραγούδια

με των πουλιών το πρωινό κελάηδισμα

για να πετάξουμε κι εμείς μαζί τους

στο γαλάζιο ορίζοντα του κόσμου.

Στο μικρό μοναχικό μας σπίτι

στην αγκαλιά της φύσης

η ζωή δεν θα μετρά τα χρόνια

που έφυγαν τόσο βιαστικά,

κάθε στιγμή θα είναι για μας αιώνια..

Της αυλής μας τα κόκκινα ρόδα,

θ'ανθίζουνε και το χειμώνα,

ποτισμένα με τη δροσιά της καρδιάς

η ανάσα του ανέμου θα τα φρεσκάρει..

και θα τα χαϊδεύει της ψυχής μας ο έρωτας.

Lunapiena