ANTONIO GRAMSCI: ΜΙΣΩ την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
"...Η αδιαφορία είναι... το νεκρό βάρος της ιστορίας.
Η αδιαφορία δρα... δυνατά πάνω στην ιστορία.
Δρα παθητικά... αλλά δρα. Είναι... η μ ο ι ρ ο λ α τ ρ ί α.
Είναι αυτό... που δεν μπορείς να υπολογίσεις.
Είναι αυτό... που διαταράσσει τα προγράμματα,
που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί
με τον καλύτερο τρόπο.
Είναι.... η κτηνώδης ύλη που π ν ί γ ε ι... την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους,
σ υ μ β α ί ν ε ι...
γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της,
α φ ή ν ε ι... να εκδίδονται ν ό μ ο ι...
που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει,
α φ ή ν ε ι... να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι..
που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια,
που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο,
υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής,
και η μάζα... είναι σε άγνοια.. γιατί δεν ανησυχεί.
Φ α ί ν ε τ α ι...
σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα,
φ α ί ν ε τ α ι..
σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο
από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου
... ένας σεισμός όπου όλοι... είναι θ ύ μ α τ α,
αυτοί.. που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν,
αυτοί.. που γνώριζαν... κι αυτοί.. που δεν γνώριζαν,
αυτοί.. που ήταν δραστήριοι... κι αυτοί... που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα,
άλλοι βλαστημάνε χυδαία,
αλλά... κανείς ή λ ί γ ο ι.. αναρωτιούνται:
Αν είχα κάνει κι εγώ... το χ ρ έ ο ς μου..
αν είχα προσπαθήσει... να επιβάλλω τη βούλησή μου,
θα συνέβαινε... α υ τ ό... που συνέβη;"
