σ ώ π α σ ε... επιτέλους
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα π ρ ώ τ α λόγια...
που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε:
"Σ ώ π α".
Στο σ χ ο λ ε ί ο
μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σ ώ π α!"
Με φιλούσε
το πρώτο κορίτσι που ε ρ ω τ ε ύ τ η κ α
και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς... σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε... μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σ ι ω π ή.. του μικρού.
Έ β λ ε π α αίματα... στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου,... σώπα".
Αργότερα φ ω ν ά ζ α ν ε... οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις,...σώπα"
Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και
ή ξ ε ρ ε... να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σ ώ π α".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς..
οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι,
κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους
γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος
Σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
Σώπα όλη η πολυκατοικία
και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι
και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κ α τ ά π ι α μ ε... τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτήκαμε πολλοί
μία πολιτεία ολόκληρη,
μια δύναμη μεγάλη... αλλά μ ο υ γ κ ή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά,
μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη.... αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου,
στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις
ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο
από τη στιγμή
που.... δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο,
είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα... να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις,
καλύτερα να το τολμήσεις..
Κ ό ψ ε... τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τ ο υ λ ά χ ι σ τ ο ν σωστός
στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή..
που Δεν θα αντέξω... και θα ξ ε σ π ά σ ω
και Δεν θα φοβηθώ... και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου..
θ α γ ε μ ί ζ ω... με ένα φθόγγο ,
με έναν ψ ί θ υ ρ ο , με ένα τραύλισμα ,
με μια Κ ρ α υ γ ή.. που θα μου λέει:
Μ Ι Λ Α.....
