ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ: Τα Λόγια και τα Χρόνια

Τα λόγια και τα χρόνια... τα χ α μ έ ν α
και τους κ α η μ ο ύ ς... που σκέπασε καπνός
η ξενιτιά... τα βρήκε α δ ε λ φ ω μ έ ν α
Κι οι ξαφνικές χαρές... που ήρθαν για μένα
ήταν σε δάσος μαύρο... κ ε ρ α υ ν ό ς
κι οι λογισμοί... που μπόρεσα για σένα

Και σου μ ι λ ώ...σ' αυλές και σε μπαλκόνια
και σε χαμένους... κήπους του Θεού
κι όλο θ α ρ ρ ώ.... πως έρχονται τ' αηδόνια
με.... τα χ α μ έ να λόγια και τα χρόνια
εκεί που πρώτα ήσουνα... παντού
και τ ώ ρ α... μες στο κρύο και στα χιόνια..

Η μοίρα κι ο καιρός... το 'χαν ορίσει
στον κόσμο αυτό... να ρίξω πετονιά
κι η ν ύ χ τ α χίλια χρόνια... να γυρίσει
στο τέλος της γιορτής... να τραγουδήσει
αυτός... που δεν εγνώρισε γενιά
και του κ α η μ ο ύ... την πόρτα να χτυπήσει
και.... του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα.... να χτυπήσει

Δεν ήτανε ρ ο λ ό ι... σταματημένο
σε ρημαγμένο κι άδειο... σπιτικό
οι δρόμοι... που με πήραν και προσμένω
Τα λόγια που δεν ξέρω... σου τα δένω
με τους ανθρώπους... που 'δαν το κακό
και το 'χουν στ' όνομά τους... κεντημένο

Α υ τ ό ς.... που σπέρνει δάκρυα και πόνο
θ ε ρ ί ζ ε ι... την αυγή ωκεανό
μαύρα πουλιά... του δείχνουνε το δρόμο
Κι έχει.... τη ζωγραφιά κοντά στον ώμο,
σ η μ ά δ ι... μυστικό και ριζικό
πως ξέφυγε απ' τον ʼδη... κι απ' τον κόσμο..

Η μοίρα κι ο καιρός... το 'χαν ορίσει
στον κόσμο αυτό... να ρίξω πετονιά
κι η ν ύ χ τ α χίλια χρόνια... να γυρίσει
στο τέλος της γιορτής... να τραγουδήσει
αυτός... που δεν εγνώρισε γενιά
και του κ α η μ ο ύ... την πόρτα να χτυπήσει
και.... του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα.... να χτυπήσει

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
...με τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη
^
http://youtu.be/gt06vESEZRs