ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ: ΑΙ ΕΥΧΑΙ

 Ωδή έκτη 

    Της θαλάσσης  κ α λ ή τ ε ρ α

φουσκωμένα τα κύματα

να πνίξουν την πατρίδα μου

ωσάν απελπισμένην,               

έρημον βάρκαν·

'Σ την στεριάν, 'ς τα νησία

καλήτερα μίαν φλόγα

'να ιδώ παντού χυμένην,

τρώγουσαν πόλεις, δάση,               

λ α ο ύ ς  και.. ε λ π ί δ α ς·

    Κ α λ ή τ ε ρ α, καλήτερα

διασκορπισμένοι οι Έλληνες

'να τρέχωσι τον κόσμον,

              με εξαπλωμένην χείρα                

ψωμοζητούντες·

    Π α ρ ά... προστάτας 'νάχωμεν.

Με  π ο τ έ... δεν εθάμβωσαν

πλούτη ή μεγάλα ονόματα,

              με π ο τ έ... δεν εθάμβωσαν               

σκήπτρων ακτίνες. 

[ε'-ι']

Ημείς δια τον σταυρόν

ανδρείως υπερμαχόμεθα

και σεις εβοηθήσατε

κρυφά τους πολεμούντας               

σταυρόν και αλήθειαν.

    Δια 'να θεμελιώσητε την τυραννίαν,

τιμάτε τον σταυρόν εις τας πόλεις σας,

                 και αυτόν επολεμήσατε               

εις την Ελλάδα.

    Και τώρα εις προστασίαν μας

τα χέρια σας απλώνετε!

τ ρ α β ή ξ ε τ έ  τα... οπίσω·

              βλέπει ο θεός και αστράπτει               

δια τους πανούργους.

    Όταν το δένδρον νέον

ε β α σ ά ν ι ζ ο ν... οι άνεμοι,

τότε βοήθειαν ήθελεν·

              ε δ υ ν α μ ώ θ η τώρα,               

φθάνει η ισχύς του.

    Το ξίφος σφίγξατ', Έ λ λ η ν ε ς

-τα ομμάτιά σας σηκώσατε -

ιδού - εις τους ουρανούς

προστάτης ο θεός               

μόνος σας είναι.

    Και αν ο θεός και τ' άρματα

μας λείψωσι, κ α λ ή τ ε ρ α

πάλιν ' να χρεμετήσωσι

               'ς τον Κιθαιρώνα Τούρκων               

άγριαι φοράδες,

    παρά... Αι, όσον είναι τυφλή

 και σκληροτέραη τυραννίς,

                   τοσούτον ταχυτέρως ανοίγονται               

σ ω τ ή ρ ι ο ι  θύραι.

    Δεν με θαμβώνει π ά θ ο ς

κ α ν έ ν α....  εγώ την λύραν

κτυπάω, και ολόρθος τέκομαι

             σιμά εις του μνήματός μου               

τ' ανοικτόν στόμα.