Εκτίμησα κάποτε τη Ζωή,
Στο σκοτάδι πεθύμησα
Την ακτινοβολία του Ήλιου,
Στη μοναξιά μου αντίκρυσα
Του βλέμματος την ομορφιά,
Στη σιωπή μου μέθυσα
Απ'το άρωμα της μιλιάς σου..
Σε συνάντησα μες στην νύχτα,
Στη γαλάζια αγκαλιά του ονείρου..
Sotto l'ombra della Morte
ho apprezzato la Vita,
Nel buio ho desiderato
la dolce lucidita' del Sole,
Nella solitudine ho visto
la bellezza del Tuo sguardo,
Nel silenzio ho apprezzato
il profumo delle Tue parole,
Nella Notte Ti ho incontrato
sul limite azzurro del sogno.
Lunapiena
Ομορφη ανάρτηση. Πάντα σε διαβάζω. Γιατί άραγε να χρειάζεται να περάσουμε από δύσκολες καταστάσεις για να εκτιμήσουμε τη ζωή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη σιωπή μου μέθυσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ'το άρωμα της μιλιάς σου..
! ! ! ! ! Μεθυστικές αναρτήσεις ! ! ! ! !