Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ... το αναίτιο δάκρυ
α ν α τ έ λ λ ο ν τ α ς αργά στα ωραία μάτια
των παιδιών που κρατιούνται χέρι-χέρι
των π α ι δ ι ώ ν... που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται
Των ερώτων το τραύλισμα.... πάνω στα βράχια
ένας φ ά ρ ο ς... που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη
το τριζόνι το επίμονο... καθώς η τύψη
και το μάλλινο έρημο μέσα στ’ α γ ι ά ζ ι...

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
το χέρι... που επιστρέφει από φόνο φριχτόν
και τ ώ ρ α... ξέρει
Ποιός αλήθεια.... ο κ ό σ μ ο ς που υπερέχει
Ποιό το "ΝΥΝ" και ποιό το "ΑΙΕΝ" του κόσμου :
ΝΥΝ... το αγρίμι της μυρτιάς
ΝΥΝ.... η κ ρ α υ γ ή του Μάη
ΑΙΕΝ... η άκρα σ υ ν ε ί δ η σ η
Αιέν... η πλησιφάη
ΝΥΝ... Νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική
ΑΙΕΝ... αιέν ο Λ ό γ ο ς... και Τρόπις η αστρική
ΝΥΝ... των λεπιδόπτερων το νέφος το κινούμενο
ΑΙΕΝ...των μυστηρίων το Φ ω ς... το περιιπτάμενο
ΝΥΝ... το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
ΑΙΕΝ... η β ρ ώ σ η της Ψυχής και η Πεμπτουσία
ΝΥΝ... της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
ΑΙΕΝ... το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα

ΝΥΝ... των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
ΑΙΕΝ... της Δίκης το άγαλμα... και ο Μέγας Οφθαλμός
ΝΥΝ... η ταπείνωση των Θεών
ΝΥΝ... η σποδός του Ανθρώπου
ΝΥΝ.. Νυν το μηδέν
και ΑΙΕΝ... Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ !

Ο. ΕΛΥΤΗΣ