Αντισταθείτε... από Νίκο Κούνδουρο

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 Αν καταφέρνω να εξαπατώ τον εαυτό μου έχω ήδη μια δύναμη ζωής στα χέρια μου. Αν τώρα εξαπατώ τους άλλους, ζητώ να με συγχωρήσουν, αυτοί ακριβώς "οι άλλοι" που σίγουρα έχουν με τη σειρά τους εξαπατήσει ποιος ξέρει πόσους και ποιους! Το τι είναι ή τι δεν είναι απάτη στο χώρο των ιδεών,

ή τι είναι ή τι δεν είναι εξαπάτηση στο χώρο των ιδεολογιών, είναι ένα ερώτημα αναπάντητο.

Όλα σαλεύουν κι όλα αλλάζουν γύρω μας.

Στην αντίσταση δεν έχω δικαίωμα, έχω υποχρέωση! Ανήκω σε μια γενιά ιστορική θα έλεγα. Ζήσαμε πολέμους, χούντες, δυστυχίες, αλλά και τη λίγη ευτυχία που μας αναλογεί ανάμεσα στα τόσα πικρά που βιώσαμε. Επιτρέψτε μας λοιπόν να έχουμε μνήμη.

Βλέπετε, στο περίφημο σύνθημα

"Αντισταθείτε" ανατρέχουμε κάθε τρεις και λίγο. Είναι μια λέξη που δεν την ξεχάσαμε ακόμα. Μια λέξη που δε μούδιασε, δε χάθηκε.

Το "Αντισταθείτε" απευθύνεται σε δίκαιους και σε άδικους, σε μικρομεσαίους και μεγάλους, σε πιτσιρικάδες και χούφταλα και σ' όλους τους ανθρώπους που επιτελούν έργο πνευματικό και εξ' ορισμού είναι οι ταγοί ενός έθνους, ενός έθνους που πραγματικά τους έχει ανάγκη. Είτε μικρούς, είτε μεσαίους, είτε μεγάλους.

"Αντισταθείτε" λεω κι εγώ, εκατό χρονών σήμερα.

 Δε θα σταματήσω ποτέ να το φωνάζω...

Νίκος Κούνδουρος

(απόσπασμα απο συνεντεύξη του σκηνοθέτη στον Ελληνικό τύπο)