Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

BALDERRAMA -- MERCEDES SOSA --- HGPD



"Αξίζει φίλε μου να ζεις για ένα όνειρο
 
κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει..."

 
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα...

 Ετσι έλεγες... πίστευες.... έζησες...
Ζ Ε Ι Σ....



 CHE GUEVARA


Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.

Έλεγε η μάνα του παιδιού: "Καμάρι μου κοιμήσου".

Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα

τότε που η μοίρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.


Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.

Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.

Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι

Νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.


Πάνθηρας ακουρμάζεται θωράει και κοντοστέκει.

Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.

Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.

Σφυρί βαράει με δύναμη, μένει βουβό τ' αμόνι.


Τ' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,

έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.

Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό

και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.


Χοσέ Μαρτί (Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,

περηφανεύεται, ζυγιάζει και θυμάται.

Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ' ένα αλώνι).

Απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.


Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει

μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του

μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του

σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει


Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα

βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια

έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα

κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια


Ποίηση: Νίκος Καββαδίας

Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος

Τραγουδά: Βασίλης Λέκκας

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena