O ποιητής-μύθος Mario Benedetti, κορυφαία μορφή της Ουρουγουαϊνής και λατινοαμερικάνικης σύγχρονης λογοτεχνίας-του που οι ερωτικές και πολιτικές ελεγείες έγιναν δημοφιλή τραγούδια- έφυγε από τη ζωή την Κυριακή, σε ηλικία 88 ετών... Γεννήθηκε στο Πάσο ντε λος Τόρος στις 14 Σεπτέμβρη του 1920 και εργάστηκε ως δημοσιογράφος από το 1945. Από το 1973 έως το 1983 -στη διάρκεια της δικτατορία- έζησε εξόριστος... Με την νουβέλα του «La tregua» («Η ανακωχή, 1960) κατέκτησε τη διεθνή αναγνώριση και δίδασκε Λατινοαμερικάνικη Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του. Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια, που πολλά μεταφράστηκαν σε 18 γλώσσες, όπως το «Ευχαριστώ για τη Φωτιά», οι «Άνεμοι της Εξορίας» κ.α.
È stato un grande sogno vivere
vero doloroso e di gioia
Sono venuti per il nostro riso
il pianto contro il tavolo
e contro il lavoro nel campo
quello è Un Uomo
quelli sono tutti degli uomini....
*****
Ήταν σαν όνειρο η ζωή
πάντα αληθινό με πόνο και χαρά
Ήρθαν για το δικό μας χαμόγελο
για το κλάμμα στο τραπέζι
για τη δουλειά στους κάμπους....
Eκείνος ήταν Ενας Aνθρωπος...
εκείνοι ήταν όλοι άνθρωποι.
Mario Benedetti
Μεταφρ. Lunapiena
******
ΚΑΛΟ Σου ΤΑΞΙΔΙ.... Ποιητή της Ζωής
Non Ti SALVARE
ΑπάντησηΔιαγραφήNon restare immobile
sul bordo della strada
non congelare il giubilo
non amare con noia
non ti salvare adesso
ne mai.... non ti salvare
non ti riempire di calma
non riservarti del mondo
solo un angolo tranquillo
non lasciar cadere le palpebre
pesanti come giudizi
non restare senza labbra
non ti addormentare senza sonno
non pensarti senza sangue
non giudicarti senza tempo
ma se malgrado tutto
non puoi evitarlo
e congeli il giubilo
e ami con malavoglia
e ti salvi adesso
e ti riempi di calma
e riservi del mondo
solo un angolo tranquillo
e lasci cadere le palpebre
pesanti come giudizi
e ti asciughi senza labbra
e ti addormenti senza sonno
e ti pensi senza sangue
e ti giudichi senza tempo
e resti immobile
sul bordo della strada
e ti salvi allora
non restare con me
Mario Benedetti
Μην Προσπαθείς να Σωθείς
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη μένεις ακίνητος
στην άκρη του δρόμου
μη παγώνεις τη χαρά
μην αγαπάς με βαρεμάρα
μην προσπαθείς να σωθείς σήμερα
ούτε ποτέ.. να προσπαθείς να σωθείς
μην επιτρέπεις να εφησυχαστεις
μην πιάνεις μια ήσυχη γωνιά
επιφυλακτικός μη γίνεσαι στο κόσμο
μην αφήνεις να πέσουν τα βλεφαρά σου
σαν αυστηροί δικαστικοί κριτές..
Μη σφραγίζεις τα χείλη σου
μην αποχαυνωθείς μες στη ζωή
μη σκεφτείς ότι δεν το λέει η καρδιά σου
μη σε καταδικάζεις πρόωρα...
αλλά κι αν αυτό....
δεν καταφέρεις να το αποφύγεις
κι αν παγώσεις τη χαρά
κι αν αγαπήσεις απελπισμένα
κι αν σήμερα θελήσεις να σε σώσεις
κι αν εφησυχαστείς για λίγο
κι αν έπιασες μια ήσυχη γωνιά
στο περιθώριο του κόσμου
κι αν άφησες τα βλεφαρά σου να πέσουν
βαρειά.. σαν τους αδίστακτους κριτές
κι αν στέγνωσες χωρίς λαλιά
κι αν άφησες το νου σου ν'αποχαυνωθεί
κι αν πίστεψες πως δεν το λέει η καρδιά σου
κι αν ισόβια σε καταδικάζεις
κι ακίνητος μένεις στην άκρη του δρόμου
και θέλεις μονάχα να σωθείς....
Μη μένεις... κοντά μου.
Mario Benedetti
Trad. Lunapiena