Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Τελευταίο ΑΝΤΙΟ... στον Ευγένιο ΣΠΑΘΑΡΗ

1924-2009
Ο Ευγένιος Σπαθάρης του Σωτηρίου, η Ψυχή του Καραγκιόζη και του θεάτρου Σκιών, γεννήθηκε στην Κηφισιά τον Ιανουάριο του 1924. Μετά τις σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρας του. Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους το 1980 άρχιζε να παίζει στη τηλεόραση. Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της ΟΥΝΕΣΚΟ, ενώ έκανε περιοδείες και έπαιξε Καραγκιόζη για παιδιά και μεγάλους σε πολλές χώρες.
Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη. Τιμήθηκε με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Πρώτο Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, το Πρώτο Βραβείο Πολωνίας (1978), το Πρώτο Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978 κ.ά. Τέλος το 2007 τιμήθηκε από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό είδος του θεάτρου σκιών για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του Μεγάλου Δάσκαλου.
Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του θεάτρου σκιών και του καραγκιόζη.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.. ΔΑΣΚΑΛΕ
Να'ξερες πόσα μας έχεις μάθει, αυτά τα χρόνια που ήσουνα κοντά μας... να'ξερες πόσες φορές.. σχεδιάζαμε μόνοι μας το καραγκιόζη, το χατζηαβάτη, το Μπάρμπα Γιώργο, τον Μορφονιό.. την Αγλαΐα, τον Βεζύρη, το κολλητήρι.. και πόσες φορές στήναμε παράσταση στη γειτονιά.. ενώ χρησιμοποιούσαμε τ'ονομά σου με καμάρι:
"Εδώ.. του Σπαθάρη τα μαθητούδια"
"Ελάτε κύριοι.. Ελάτε να γελάσετε μαζί μας"
όπως μας έμαθες εσύ να κάνουμε.. εμπνέοντας μας την αυθόρμητη έκφραση της ψυχής!
Να'ξερες.. με πόση λαχτάρα περιμέναμε να τρέξουμε κοντά σου..
Να'ξερες πόσες φορές... σου είπαμε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.. Δάσκαλε. Να'ξερες!.... μα απ'όλα το πιό σημαντικό... αυτό που μας χάρισες απλόχερα, ήταν:
μες στις δυσκολίες της Ζωής.. ποτέ να μη χάνουμε το κέφι μας για παρέα, το αληθινό χιούμορ.. την αισιοδοξία και το χαμόγελο.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.. ΔΑΣΚΑΛΕ!..
Πάρε μαζί σου... όλη την Αγάπη μας και εκείνο τον γνήσιο παιδικό Θαυμασμό που είναι ζωντανός ακόμα στη καρδιά μας... κι εμείς θα κρατήσουμε φυλαχτό.. τον ανεκτίμητο θησαυρό που τόσο απλόχερα μας χάρισες!
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.. ΔΑΣΚΑΛΕ

4 σχόλια:

  1. O ζωγράφος Ευγένιος Σπαθάρης

    Ο Ευγένιος Σπαθάρης, εκτός από το ταλέντο της τέλειας ερμηνείας και τεχνικής στον τομέα της θεατρικής τέχνης ήταν και ένας γνήσιος εκφραστής
    των συγκινήσεων της λαϊκής μας ψυχής που προκαλούνται με τους υπέροχους πίνακές του.

    Διατήρησε έντονα τα κύρια χαρακτηριστικά της λαϊκής ζωγραφικής που τα έδενε μεταξύ τους με πρωτοφανή ρεαλισμό και μεγάλη χρωματική ζωντάνια.

    Αντλούσε τα θέματά του από τις καθημερινές εικόνες της ελληνικής παλιάς αθηναϊκής ζωής,
    πολλά ιστορικά γεγονότα με επίκεντρο τους ήρωες της επανάστασης, ελληνικά λαϊκά πορτραίτα, δημοτικά τραγούδια, αλλά και διάφορες άλλες σκηνές εμπνευσμένες από τον κόσμο της μυθολογίας ή του παραμυθιού.

    Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση πολλών παιδικών βιβλίων αλλά και με την φιλοτέχνηση ημερολογίων γνωστών μεγάλων εταιρειών.

    Οργάνωσε πάνω από 50 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές και στο εξωτερικό.

    από Enet Ελευθεροτυπία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεννήθηκε στην Κηφισιά το 1924.
    Ο πατέρας του Σωτήρης Σπαθάρης ήταν από τους λαϊκούς καλλιτέχνες,
    που κατ' εξοχήν εξέλιξαν το θέατρο σκιών.
    Μεγαλωμένος σ' ένα τέτοιο περιβάλλον, ο Ευγένιος ήταν φυσικό
    να αποκτήσει λατρεία στο είδος.
    Ο πατέρας του όμως ήθελε να τον σπουδάσει.

    «Από εκείνον δεν έμαθα τίποτε, επειδή», εξηγούσε ο Σπαθάρης,
    «δεν με άφηνε να μπω στη σκηνή. Πήγαινα για αρχιτέκτονας
    και ήθελε να με αποκλείσει από το θέατρο σκιών.
    Λογάριαζε, όμως, χωρίς τον θεατρώνη, που λένε.
    Μια μέρα, το 1942 έπαιζε στο Μαρούσι και ο θεατρώνης
    με φώναξε σώνει και καλά να παίξω, για να τραβήξει κι άλλο κόσμο.
    (...) Επεσα στα βαθιά...».

    Ο Ευγένιος καταχωρίστηκε ως καραγκιοζοπαίκτης
    και γρήγορα άρχισε να περιοδεύει στην Ελλάδα,
    δίνοντας τις δικές του παραστάσεις σε κινηματοθέατρα
    με «ηρωικά» έργα που εμψύχωναν τον κόσμο.

    Αλλά τότε «με πιάσαν οι Γερμανοί και με κουβάλησαν στην Κομαντατούρ.
    Από ρουφιανιά. Για καλή μου τύχη, όμως, ένας από τους μεταφραστές της ανάκρισης
    είχε μείνει σπίτι μου μια νύχτα και με βοήθησε. Ηρθε μαζί με τους αξιωματικούς της Κομαντατούρ,
    οι οποίοι ζήτησαν να δουν το έργο. Οταν τελείωσε η παράσταση, αποφάσισαν
    ότι το θέατρο σκιών πρέπει να το δει όλη η Γερμανία.
    Κι έτσι ξεκίνησαν οι περιοδείες μου στην Ευρώπη...».

    Απόσπασμα από την αφιέρωση της Ελευθεροτυπίας
    της Ραλλού Μάνου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Αν με ρωτήσετε τι προσέθεσα εγώ στην τέχνη του θεάτρου σκιών,
    θα έλεγα το καλαμπούρι. Και τη φωνή μου,
    που τη διατήρησα αυθεντική μέχρι το τέλος...».

    Ευγένιος Σπαθάρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυριο Τετάρτη 13 Μαίου στο νεκροταφείο Αμαρουσίου, θα γίνει δημοσία δαπάνη,
    η κηδεία του Ευγένιου Σπαθάρη. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλλεί στις 4 το απόγευμα,
    στη Μητρόπολη της περιοχής. Την ίδια μέρα, από τις 10 το πρωί έως και τις 3 μετά το μεσημέρι,
    η σορός του εκλιπόντος θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στο Σπαθάρειο Μουσείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena