ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ: Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ
Στα πίσω χρόνια τα πικρά
οπού Φ ω τ ι ά... δεν είχε
ο κ ό σ μ ο ς... στις βαθιές σπηλιές
τ’ αλέτρι... δεν κατείχε.
Μα μιαν αυγή, μια Κυριακή
μια `πίσημον ημέρα
γ ε μ ί σ α ν ε... τα φυσερά
λ υ τ ρ ω τ ι κ ό ν αέρα.
Κατέβηκεν ο Γ ί γ α ν τ α ς
μ’ ένα δαδί στο χέρι
έριξε ΦΩΤΑ... στις σπηλιές
και χ ά ρ η κ ε... τ’ ασκέρι.
Πήραν Φωτιά τα σύδεντρα
τα σίδερα... ε λ υ γ ί σ α ν
η Γης ο ρ γ ώ θ η κ ε... καλά
και τα φυτά... εκαρπίσαν.
Πρωί πρωί τον πιάσανε
το Γ ί γ α ν τ α... και πάνε
στον Καύκασο ξημέρωνε
τρία πουλιά περνάνε.
Πουλιά μου διαβατάρικα
ΤΙ.... βλέπετε στις στράτες,
ΤΙ... κουβαλάει ο Γ ί γ α ν τ α ς
στις σιδερένιες πλάτες;
Μπροστά πηγαίνει... ο σιδεράς
με το σφυρί στο χέρι,
ξωπίσω του... ο κλειδαράς
της μοναξιάς του ταίρι.
Ο πιο μικρός... ο πιο σκυφτός
ο πιο σκληρός στο πλάι
Α υ τ ό ς... κρατάει τα σύνεργα
γελάει.... μα δε μιλάει.
Καρφώσανε το Γ ί γ α ν τ α
στο βράχο του Καυκάσου
τρία πουλάκια πέρασαν
και του `λεγαν: Σ τ ο χ ά σ ο υ.
Στίχοι:Κώστας Γεωργουσόπουλος
που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης
Μουσική:Γιάννης Μαρκόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena