Έτσι με σύντριψε το Φως,
γιατί είδα προς το Φως
και γιατί μέθυσ'από Ζωή,
μ'έχει συντρίψει η Ζωή.
Επειδή στράφηκα κι εγώ,
μ'όλη μου τη πνοή στη Μελωδία,
με σύντριψε η Μελωδία: Κουφός!
***
Και γιατί πήγα στη Χαρά,
με σύντριψε η Χαρά
κι ούτ'ένα τι κι ούτ'ένας ποιός
και δε με θέν'τα Ύψη!
Γιατί μιλώ πλατιά, σα Θεός,
με φθόνεσε καί ο Θεός.
Και γιατί πήγα στη Χαρά,
με σύντριψε κι η Θλίψη.
Ναπολέων Λαπαθιώτης
Φαντάσματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ᾿ Άγνωστο γύρω και παντού
κι ο Νόμος ο Τρανός του!
Κι ενώ δεν είμαστε παρὰ
μορφὲς αυτού τ᾿ Αγνώστου,
φαντάσματα, όλοι και καπνοί,
στη δίνη της αβύσσου,
-με τ᾿ όνειρο, φτωχὴ ψυχή,
γιὰ μόνη απολαβή σου-,
μάταια φαντάσματα, τυφλά,
που το σκοτάδι σπέρνει,
που η νύχτα φέρνει μια στιγμὴ
κι η νύχτα πάλι παίρνει,
χαμένοι, δίχως γυρισμό,
μέσ᾿ στον αιώνιο σάλο,
μισούμε κι εχθρευόμαστε
και κρίνει ο ένας τον άλλο.
Ναπολέων Λαπαθιώτης