Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ: ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ :

"Τέχνη ουδέτερη, ηθική ουδέτερη,

επιστήμη ουδέτερη δεν υπάρχουνε"

^

ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ

 «Φρόνιμα καὶ ταχτικὰ

πάω μὲ κεῖνον ποὺ νικᾷ».

Ὁ ἕνας

Λίγη δροσιά, οὐρανέ μου,

καὶ χάηδεμα τ᾿ ἀνέμου,

κελάηδημα πουλιοῦ,

ξανάνιωμ᾿ Ἀπριλιοῦ!

Ἀνάσ᾿, ἀ ν ά σ α λίγη!

Χρόνια ἡ θελιὰ μᾶς πνίγει.

Λίγη χαρὰ σ᾿ ἀφτὰ

τὰ σκοτεινὰ γραφτά!

Σοῦ πήρανε, λαέ μου,

τὸ δίκιο τοῦ πολέμου

πατριδοκαταλύτες,

ξένοι καὶ ντόπιο ἀλῆτες!

Ὁ ἄλλος

Ἂν θέλεις νὰ χαρεῖς

τὴ λεφτεριά, νωρὶς

γίνε προδότης, γίνε!

Τιμή, ντροπὴ δὲν εἶναι.

Θά ῾ναι μαζί σου οἱ νόμοι

κι ἡ πλερωμένη γνώμη!

Πέτα τὴν ἀνθρωπιά σου

κι ἀπ᾿ τὸν ἀφέντη πιάσου!

Κι ἅμα σὲ φτύνει ἀφτός,

νὰ κάθεσαι σκυφτὸς

καὶ θά ῾χεις τὰ πρωτεῖα

στὴ σάπια πολιτεία.

Ὁ Λαός

Ἔ ξ ω τοῦ ἀφέντη ἁρμάδα

φυλάει, μὲ μπούκα ὀρθή,

τὸ λείψανό σου, Ἑ λ λ ά δ α,

μὴν ξάφνου ἀ ν α σ τ η θ ε ῖ!