Μαρία Δημητριάδη - Του ανέμου και της παινεμένης

Του Ανέμου και της Παινεμένης

 

Ντέφι χτυπώντας το φεγγάρι

χορεύει κι έρχεται με χάρη,

έρχεται μες στις ερημιές

από το φως ασημωμένη

μικρή τσιγγάνα η Παινεμένη.

Ως τη θωρεί, πετιέται πάνου

ο Ά ν ε μ ο ς... ο ακοίμιστος,

Πουνέντες άντρας πονηρός

κοιτάει τη μικρή κοιτάει

κι ολόγλυκα της τραγουδάει:

Μικρούλα μου, άσε να σηκώσω

το φουστανάκι σου να ειδώ

άσε με λίγο να σ' αγγίξω

και της κοιλίτσας σου ν' ανοίξω

το ρόδο το γαλαζωπό.

Πετάει το ντέφι τρομαγμένη

και τρέχει, τρέχει η Παινεμένη,

ξοπίσω της ακολουθεί

Άνεμος άντρας που κρατεί

μια σπάθα, σπάθα αστραφτερή.

Άχου το κύμα πώς χλωμιάζει

ο κάμπος άκου πώς στενάζει

παίζει των ίσκιων η φλογέρα..

Federico Garcia Lorca

Απόδοση στα Ελληνικά: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη