Ένα χάδι...

Ένα χάδι

Υγρό το χώμα,

από ιδρώτα και δάκρυα

Κανένα Νέο..

σε επανάληψη η τελευταία σκηνή

Πονεμένο κατηγορώ,

το τραγούδι του κότσυφα.

Τι θα φέρει το Αύριο , παλιόφιλε ?

Μολυσμένη πιά η Ατμόσφαιρα ..

ψυχορραγεί λαβωμένη.. η Λευτεριά .

Ορμητικά επιστρέφει η οργή

σαν το αγριεμένο κύμα ..

πάνω στον απόκρημνο βράχο

ενός αδίσταχτου κατακτητή.

Αγανακτισμένη.. κι η ανθρωπότητα

Εδώ και Τώρα.. Δικαιοσύνη απαιτεί .

Σακί ποτισμένο με πόνο και δάκρυα

μοιάζει η δική μου η καρδιά .

Ζητιάνος δίχως όνειρα ,

που αναζητά.. ένα χάδι

κι ο άνθρωπος λιμοκτονεί

γυρεύοντας… Αγάπη.

Lunapiena