Το ΔΑΣΟΣ

Το Δάσος

Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας,

βλασταίνουν φύλλα και κλαδιά

κι έρχονται τα πουλιά του έρωτα καὶ κελαηδούνε.

Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας,

οι σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό,

στις λόχμες του ο φόβος ενεδρεύει.

Ζώα μικρά καὶ ζώα άγρια το κατοικούν,

όχεντρες έρπουν καὶ ρημάζουν τις φωλιές μας,

λιοντάρια ετοιμάζονται να μας ξεσκίσουν.

Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας,

έγιναν δάσος σκοτεινό και μας πλακώνουν.

***

Ντίνος Χριστιανόπουλος

από τη Συλλογή: «Ο Αλλήθωρος»