Στο Φως... και στο Σκοτάδι...

Κι ήλθε το βράδυ..

μες στο σκοτάδι έφτασε η υπόσχεση

θα σ'αγαπώ..

"μέχρι το σίδερο να επιπλεύσει στο ποτάμι"

θα μ'αγαπάς..

μέχρι "να με νικήσεις στο φως του ήλιου"

όπως οι μούσες που είχαν το θεικό δικαίωμα

να λένε ψέματα ή αλήθειες..

και να τολμούν να μπαίνουν στην ουσία

που μένει πάντα η ίδια.

*****

Κι ήλθε η μέρα..

Κάθε μεγάλο βήμα κατανόησης

γκρεμίζει την γνώση που προϋπήρχε..

κι η σιωπή ανοίγει.. το άπειρο γαλάζιο

κι αυτό που λείπει φαντάζει πιό ισχυρό,

απ'ότι μέχρι τότε έχουμε κατακτήσει.

θα σ'αγαπώ..

γιατί ποτέ μου δεν σε γνώρισα ολάκερο

θα μ'αγαπάς..

όσο την ουσία μου θα θέλεις να γνωρίσεις.

*****

κι ήλθε η νύχτα..

Χωρίς διέξοδο μένει η επιθυμία

ψάχνοντας πότε δεξιά.. πότε αριστερά,

πότε μπρός.. και πότε πίσω..

φυλακισμένη στης καρδιάς το κάστρο,

δεν έχει να πάει πουθενά..

"ο υπέρτατος τρόμος του νού"

Καθένας μόνος, την επιθυμία του χαρίζει,

ένα ακόμα βήμα κατανόησης..

ουσιαστική προϋπόθεση για το ταξίδι.

*****

κι ήλθε το όνειρο..

Ο Ήλιος βγαίνει απ'το σκοτάδι

και επιστρέφει πάλι σ'αυτό τη Νύχτα..

Η πηγή του φωτός αναβλύζει απ'τα τάρταρα,

στις πύλες τ'ουρανού, στις θάλασσας τα βάθη

ο έρωτας των αντιθέτων τη φύση κυβερνά..

ζωή μέσα στο όνειρο.. το όνειρο της ζωής!

θα σ'αγαπώ..

γιατί μοιάζεις, με της ζωής μου το όνειρο

θα μ'αγαπάς..

όσο ζωή.. στα ονειρά σου θα χαρίζω.

Lunapiena