από τον 23billis
Γλωσσολαλιά Ελληνική, της Οικουμένης Θάμα
********
Η γλώσσα που μου δώσατε μελώδισε στο στόμα,
ροδόσταμο που άνθισε στο πατρικό μου χώμα,
θαλασσινή η αύρα της, βουνίσια η πνοή της,
τον κόσμο όλο γύρισε, αλάργεψ' η φωνή της.
*******
Η ανατολή τη λάτρεψε, η δύση την καρπώθει,
πόθο γλυκό ζωντάνεψε σ' αυτόν που τη ζυγώθει,
αθανασία γνώρισε στα έργα των ανθρώπων,
φεγγάριασε τη σκοτεινιά ξένων λαών και τόπων.
********
Γλώσσα μου μυριολάλητη πώς να σε ασημώσω
που 'σαι διαμάντι αδάμαστο,
πέτρα για να στεριώσω,
έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώσω,
και αργυρούς θνητούς να βρω,
τη γλώσσα ν' αρματώσω.
******
Αίσωπος, Όμηρος, Θαλλής, Ηρόδοτος κι Αισχίνης,
Σόλων, Σωκράτης, Σοφοκλής,
Καβάφης κι Ευριπίδης,
Πίνδαρος, Πλάτων, Πλήθωνας,
Κάλβος και Καζαντζάκης,
Ερατοσθένης, Ηράκλειτος, Σεφέρης, Καρυωτάκης,
Γκάτσος, Ελύτης, Α ξ ε λ ό ς, Παπαδιαμάντης, Ζέη
Αναγνωστάκης, Κούμας, Κουν, Μάτεσης, Ωριγένης,
Σικελιανός και Παλαμάς, Γαζής κι Αριστοτέλης,
Παπαντωνίου, Γιανναράς, Βρεττάκος,
Καμπανέλλης, Μαβίλλης, Σεβαστίκογλου,
Ξενόπουλος, Διογένης και Μυριβίλης,
Πιττακός, Δροσίνης, Δημοσθένης,
Επίκουρος, Ησίοδος, Γρυπάρης Καββαδίας,
Αναξαγόρας, Αρίσταρχος, Βενέζης και Βοργίας.
*********
Η γλώσσα που μας δώσατε σμίλεψε το σκαρί μας,
το νου με γνώση μπόλιασε, πότισε την ψυχή μας,
μάγεψε πλάνητες πολλούς, ξελόγιασε την πέννα,
γένος και γης μπερδεύτηκαν, με μιας γενήκαν ένα.
*******
Χαλάλι ήταν οι φθόγγοι της,
θέριεψαν μύριες λέξεις,
οι λέξεις έβγαλαν φτερά
και γέννησαν τις σκέψεις,
το γόνυ εκράτησαν ορθό
στης λευτεριάς το τάμα,
γλωσσολαλιά Ελληνική της οικουμένης θάμα.
********
Γλώσσα μου μυριολάλητη
μην θαρρείς σε προδώσω,
μην τάχα σε απαρνηθώ, σ' άλλα καλά να ενδώσω,
λαλιά μου, εσύ, πεντάμορφη,
πάντα θα σε χρυσώνω,
που 'σαι διαμάντι αδάμαστο,
πέτρα για να στεριώνω,
έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώνω
και τους χρυσούς θνητούς να πω,
την γλώσσα ν' αρματώνω.
*********
Ρίτσος, Τερζάκης, Κοραής, Κορνάρος,
Πρωταγόρας, Ψυχάρης, Τσίρκας,
Συκουτρής, Χρυσολωράς, και Ρώτας,
Αριστοφάνης, Βάρναλης, Βιζυηνός,
Χορτάτσης και Μακρυγιάννης,
Σολωμός, Ρήγας και Σαμαράκης,
Αυγέρης, Ουράνης Μαρκοράς, και Ισοκράτης,
Θέσπις, Ψαθάς και Χριστιανόπουλος,
Μουσούρος, Προβελέγγης και Θουκυδίδης,
Μένανδρος, Δελμούζος, Καρκαβίτσας,
Χ(ε)ίλων, Ροΐδης, Λάσκαρης, Χάκκας,
Χατζής, Σκαρίμπας, Εμπεδοκλής και Πλούταρχος,
Κύρος, Πανοπολίτης, Κόραξ, Βοργίας,
Βουτυράς, Σουρής, Βαλαωρίτης, Ιορδανίδου,
Αρβελέρ, Σαπφώ και Αλεξίου, η Πολυδούρη,
η Μιλλιέξ, Δέλτα και Σωτηρίου, και Ιπποκράτης,
Ξενοφών, Πολίτης, Εφταλιώτης, Αισχύλος,
Αινησίδημος, Λυσίας, Μπαμπινιώτης.
*******
Στίχοι: Σοφία Αθανασιάδου
Μουσική και Ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός
Ήταν η Είδηση του θανάτου.. του Μεγάλου Αξελού..
ΑπάντησηΔιαγραφήπου μου έφερε στο Νου το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού,
τους όμορφους και δυνατούς στίχους της Σοφίας Αθανασιάδου.,
"Γλώσσα μου μυριολάλητη.. μην θαρρείς σε προδώσω,
μην τάχα σε απαρνηθώ.., σ' άλλα καλά να ενδώσω,
λαλιά μου, εσύ, πεντάμορφη, πάντα θα σε χρυσώνω,
που 'σαι Διαμάντι Αδάμαστο.., Πέτρα για να στεριώνω,
...έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώνω
και τους χρυσούς θνητούς να πω, την γλώσσα ν' αρματώνω.
...... κι είπα να το μοιραστώ μαζί σας...
και να νοιώσει μέσα μου η καρδιά... κουράγιο κι ελπίδα....
Καλό Απόγευμα Σαββάτου σε Όλους...