Edgar Allan Poe

Όνειρο Μέσα σ’ ένα όνειρο

Δέξου το φιλί αυτό στο μέτωπο!

Και, φεύγοντας μακριά σου τώρα,

Έτσι άφησέ με να ομολογήσω-

Ότι δεν έχεις άδικο, εσύ που θεωρείς

Ότι οι μέρες μου υπήρξαν ένα όνειρο:

Κι όμως κι αν η ελπίδα έχει πετάξει μακριά

Σε μια νύκτα, ή σε μια μέρα,

Μέσα σε μια οπτασία, ή σε καμιά

Είναι ως εκ τούτου λιγότερο χαμένη;

Όλα όσα βλέπουμε ή ό,τι φαινόμαστε

Δεν είναι παρά ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο.

Στέκομαι μεσ' το βρυχηθμό

Μιας κυματοδαρμένης ακτής,

Και μεσ' το χέρι μου κρατώ

Κόκκους απ’ τη χρυσαφένια άμμο-

Πόσο λίγοι! Κι όμως πώς γλιστρούν

Μεσ’απ’τα δάκτυλα μου προς την άβυσσο,

Ενώ θρηνώ- ενώ θρηνώ!

Ω Θεέ! Δεν μπορώ να τους συγκρατήσω

Με μια πιο σφιχτή λαβή;

Ω Θεέ! Δεν μπορώ να γλιτώσω

Μονάχα έναν απ’ το ανηλεές κύμα;

Είναι όλα όσα βλέπουμε ή ό,τι φαινόμαστε

μόνο ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο.

Έντγκαρ Άλλαν Πόε