Στον... ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ

Των ημερών θύμηση και χρέος...

Το βουνό... Ο άνθρωπος... Οι Δύο ...ένα!

Η αγάπη του βουνού για τον άνθρωπο!

Η αγάπη του ανθρώπου για το βουνό!

Η ταπείνωση του ανθρώπου στη Φύση!

Η θέωση μιας μεγάλης δυαδικής αγάπης!

Σ' αυτόν, που ''έπιανε'' κουβέντα 

με τα ...μυρμηγκάκια!

Γαβρίλης Ιστικόπουλος

^
Σ' α υ τ ό ν.. 

που ''έπιανε'' κουβέντα με τα μυρμηγκάκια!

κι ήξερε να σιγοτραγουδά.. τη νύχτα με τον άνεμο
τα κρυμμένα μυστικά των πουλιών.. μιας γέρικης βελανιδιάς 

τ'ατέλειωτο παιχνίδι... του φεγγαριού με τ'άστρα 

και να σκουπίζει το δάκρυ.. των ορφανών παιδιών

αυτοεξόριστος στο Πεσταλότσι.. 

στων Άλπεων τις πλαγιές

Σ'α υ τ ό ν...

"που κράτησε.. μέσα του την ντουφεκιά" 
ενός μικρού αγωνιστή... που έπεσε στο χώμα..
και ν'αφουγκράζεται της καρδιάς του το ρυθμό.. 
σαν ένα διάλογο... "του απείρου προς τον άνθρωπο"..

Σ'α υ τ ό ν... 

"που κάθε φορά.. 

από την άκρη θα'ρχεται του κόσμου"
να μας κρατάει συντροφιά... 

τις άγριες νύχτες.. των καιρών μας!

Lunapiena