ΚΡΗΤΗ Μου

ΚΡΗΤΗ ΜΟΥ

ΚΡΗΤΗ μου όμορφο Νησί, ανθόσπαρτο περβόλι

Άλλο δεν είναι σαν εσέ , στην οικουμένη όλη .

Ένα πουλάκι κελαηδεί , πάνω στο Ψηλορείτη,

άλλο νησί δεν βρίσκεται, στο κόσμο σαν τη ΚΡΗΤΗ.

Αντιλαλούνε τα Σφακιά, φωνάζ' ο Ψηλορείτης,

"μεριάστε χώρες και λαοί , να μπεί μπροστά η ΚΡΗΤΗ".

Οι Παρθενώνες κι οι Δελφοί , κι η Εθνική πορεία,

απο τση ΚΡΗΤΗΣ το Νησί , έχουν αφετηρία .

Από την ΚΡΗΤΗ εφώτισε , η αναμμένη δάδα ,

όλο το κόσμο κι 'έγινε ΑΘΑΝΑΤΗ η ΕΛΛΑΔΑ

ΚΡΗΤΗ μου , όμορφο Νησί , στο κόσμο ξακουσμένο,

με παλαιό πολιτισμό, απαθανατισμένο .

Κρήτη πατρίς του Μίνωα, του Βενιζέλου μάνα

χωρίς εσένα δε χτυπά, τση Λευτεριάς καμπάνα .

ΚΡΗΤΗ ούλοι σε γνωρίζουνε , και τα πουλιά το λένε ,

πως τόπο πιο φιλόξενο... στο κόσμο δε κατένε

ΚΡΗΤΗ θα πει π α λ ι κ α ρ ι ά, θα πει λ ε β ε ν τ ο σ ύ ν η ,

ΚΡΗΤΗ θα πεί φιλότιμο.... αγάπη και γαλήνη

Απού τα όρη τα Λευκά να πάει στον Ψηλορείτη

Ήρωες και ηρωισμοί στολίζουνε την ΚΡΗΤΗ!

Βροντοφωνούνε τα βουνά φωνιάζει ο Ψηλορείτης ,

η Λ ε β ε ν τ ι ά γεννήθηκε... εις το νησί της ΚΡΗΤΗΣ.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ