«…Από την πρώτη τη στιγμή, από την πρώτη ώρα,
που πάτησαν οι Γερμανοί στων Κρητικών τη Χώρα,
στο Ρέθεμνος και στα Χανιά, στη Στεία και στο Κάστρο,
έλαμψε της Α ν τ ί σ τ α σ η ς, της Κρητικής το άστρο!...
Στσ’ Αρχάνες, στο Ηράκλειο, τσ’ Αντίστασης η δ ά δ α,
άναψε και λ α μ π ά δ ι α σ ε... τους Γερμανούς αράδα.
Στσ’ Αρχάνες, στο Ηράκλειο, γίνηκε πανηγύρι,
Οι γκεσταμπίτες ήπιανε.. το πιο πικρό ποτήρι.
Η Κρητική Αντίσταση, η πρώτη στην Ευρώπη,
Η Κρητική Αντίσταση, η πρώτη στην Ευρώπη,
Τον Χίτλερ τον εκέρασε... πικρόπιοτο σιρόπι.
Η Κρητική Αντίσταση, δεν ήταν στιγμιαία,
Δεν ήταν ξέσπασμα λαού, την ώρα την κορφαία,
Η Κρητική Αντίσταση... π η γ ά ζ ε ι απ’ τα υπέρτερα
τα Ι δ α ν ι κ ά ενός Λαού.... που ανασαίνει Λ ε ύ τ ε ρ α!
Πιότερο Λεύτερος Λαός, στον Κόσμο δεν είν’ άλλος,
Ένας είν’ ο μοναδικός της ΚΡΗΤΗΣ... ο Μεγάλος!…»
ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
ΚΡΗΤΗ να ‘σαι περήφανη
ΑπάντησηΔιαγραφή-ΚΡΗΤΗ να ‘σαι π ε ρ ή φ α ν η
για τ’ άξια τα παιδιά σου,
Θεριά σε πολεμήσανε...
μα πέσανε μπροστά σου.
ΚΡΗΤΗ, σελίδες έγραψες
χρυσές.. στην Ιστορία
Μ’ ήρωες και ηρωϊσμούς
απ’ τα Χανιά ως τη Στία!
Πέρδικες κακαρίζουνε
ψηλά στον Ψηλορείτη:
«Η αντρειγιά κι η λεβεδιά
βρίσκουνται εις την ΚΡΗΤΗ!»
Τέσσερα χρόνια πέρασες
ΚΡΗΤΗ στην τυραννία,
Και σε ‘καψε και σ’ έντυσε σ
τα μαύρα... η Γερμανία.
Και πάλι για τσι Κρητικούς...
θα πω μια μαντινάδα,
Πως με την α ν τ ρ ε ι ω σ ύ ν η τους,
στολίζουν την ΕΛΛΑΔΑ!
Χριστέ μου πως μ’ αρέσουνε...
του Ψηλορείτη οι στράτες,
Απού τσι πορπατούσανε..
στην Κατοχή οι γι’ αντάρτες!
ΚΡΗΤΗ μου όμορφο Νησί...
που ‘γραψες ιστορία,
Δίχως στρατό πολέμησες...
μιαν αυτοκρατορία!
Η ματωμένη Λ ε υ τ ε ρ ι ά,
πετά ψηλά και κρίνει
Και στεφανώνει το Νησί...
που πολεμά για ‘κείνη!
ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ