ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

- Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρωτησε το αστέρι την κερασιά

και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου

που περνούσε βιαστικά.

Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;

- Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα

την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγγαλιά της....

Ένα βαθύ άγριο μπλέ.

- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;

- Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.

- Τί χρώμα έχει η χαρά;

- Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.

- Και η μοναξιά;

- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.

- Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!

Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο,

να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.

- Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράκτη.

Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.

- Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω,

τι χρώμα έχει η αγάπη;

- ...Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,

απάντησε το δέντρο.

- Τι χρώμα έχει ο έρωτας;

- Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,

όταν είναι Πανσέληνος.

- Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,

είπε τo αστέρι... Κοίταξε μακριά στο κενό...

Και δάκρυσε ... Το χρώμα του φεγγαριού

 Αλκυόνη Παπαδάκη

M. Yourcenar: "ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

Ο Λεωτυχίδης (αρχαίος Έλλην Ιατρός), κοφτερό μυαλό,
μου είχε μάθει να προτιμώ απ'τα λόγια.. τα πράγματα,
να δυσπιστώ προς τα αποφθέγματα,
να παρατηρώ μάλλον παρά να κρίνω."

‎"Όσο για μένα, αναζήτησα την E λ ε υ θ ε ρ ί α
πιο πολύ από τη δύναμη,
και τη δύναμη μόνο.. γιατί ως ένα σημείο
ευνοεί την E λ ε υ θ ε ρ ί α"

"Από τη στιγμή που άρχισε να μετράει στη ζωή μου

η Tέχνη έπαψε νάναι πολυτέλεια

και έγινε καταφύγιο, μορφή αγωγής"

‎"Όσο πήγαινε, αισθανόμουν πιο έντονα την απόλυτη ανάγκη να συγκεντρώσω και να διατηρήσω τα αρχαία κείμενα, ν' αναθέσω σ' ευσυνείδητους γραφιάδες να κάνουν καινούργια αντίγραφα. Αυτήν την όμορφη αποστολή δεν τη θεωρούσα καθόλου λιγότερο επείγουσα.. από τη βοήθεια προς τους απόμαχους ή τη συμπαράσταση προς τις πολύτεκνες και φτωχές οικογένειες.

Αναλογιζόμουν πως μερικοί πόλεμοι, η αθλιότητα που τους ακολουθεί, μια περίοδος χυδαιότητας και αγριότητας κάτω από μερικούς κακούς πρίγκηπες, θα ήτανε αρκετοί για να χαθούνε για πάντα οι σκέψεις που φτάσανε ως εμάς μ ' αυτά τα λεπτεπίλεπτα αντικείμενα, τα φτιαγμένα από ίνες και μελάνη. Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος που είχε λίγο πολύ την τύχη να επωφεληθεί απ' αυτήν την κ λ η ρ ο ν ο μ ι ά του πολιτισμού, έχει την υποχρέωση να την προστατεύει για το ανθρώπινο γένος"

M. Yourcenar

"ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ"

Ας Ενώσουμε τα Χέρια...

Una mano

piu' un'altra mano

non sono due mani

...sono mani unite

Unisci la tua mano

...alle nostre mani

affinche' il mondo

non rimanga

nelle mani di pochi

bensi

nelle mani di tutti.

Gonzalo Arango

(Colombia 1931-1976)

^

Ένα χέρι

κι ακόμα ένα χέρι

δεν είναι μόνο δυό χέρια

...Είναι Χέρια Ενωμένα...

Ένωσε το χέρι σου

με τα δικά μας χέρια

μέχρι που ο Κόσμος

να παύσει να ανήκει

στα χέρια των λίγων

αλλά

στα χέρια των πολλών.

Gonzalo Arango

(Colombia 1931-1976)

Μετάφρ. Lunapiena