"Οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος
κακὸν νόμισμ' ἔβλαστε· τοῦτο καὶ πόλεις πορθεῖ,
τόδ' ἄνδρας ἐξανίστησιν δόμων τόδ' ἐκδιδάσκει
καὶ παραλλάσσει φρένας χρηστὰς πρὸς αἰσχρὰ
πράγμαθ' ἵστασθαι βροτῶν πανουργίας
δ' ἔδειξεν ἀνθρώποις ἔχειν
καὶ παντὸς ἔργου δυσσέβειαν εἰδέναι.
Ὅσοι δὲ μισθαρνοῦντες ἤνυσαν τάδε,
χρόνῳ ποτ' ἐξέπραξαν ὡς δοῦναι δίκην."
«Δε φύτρωσε χειρότερη καμιά ε φ ε ύ ρ ε σ η
στον κόσμο απ' το χ ρ ή μ α.
Αυτό γκρεμίζει πόλεις, ανθρώπους ξεσπιτώνει,
δασκαλεύει και πλανεύει το φρόνιμο μυαλό
να κυνηγάει της ντροπής τα έργα·
μαθαίνει τον άνθρωπο να γίνει κάλπης
και να κατέχει μύριες όσες βρωμιές.
Οσοι τέτοιον ανοίγουν δρόμο.. πληρωμένοι,
κάποτε, και στην ώρα.., πληρώνουν ακριβά»
Σοφοκλής
"Αντιγόνη" (296-304)
μεταφρ. Γεωργουσόπουλος
Τι είναι.. αυτό εδώ;
Χ ρ υ σ ά φ ι;
Κίτρινο, ακριβό, γυαλιστερό χρυσάφι;...
Όχι θεοί.. δεν ψεύδομαι.. ορκίζομαι στ'αλήθεια!
Φτάνει και μόνο... λίγο απ'αυτό
για να κάνει... άσπρο.. το μαύρο,
όμορφο.. τ' άσχημο... τ' άδικο.. σωστό..
ευγενικό.. το χυδαίο... νέο.. το παλιό,
κι αντρεία... τη δειλία.
Ω! Θεοί... γιατί όλο αυτό;
Ποιά είν' άραγε η αξία του.. Ω! ουράνιοι;
Αυτό... παίρνει από κοντά σας
ιερωμένους... και πιστούς
και κλέβει ύπουλα άρρωστα μυαλά
που δείχνουν... να'χουν σθένος
Τούτος ο κίτρινος δούλος
κόβει και ράβει.. κάθε πίστη
ευλογάει καταραμένους·
Κάνει λατρευτή.. τη λέπρα·
Ανεβάζει στην κορυφή τον κλέφτη
πλάι σε γερουσιαστές...
και του χαρίζει... τίτλους
με γονυκλισίες και χειροκροτήματα..
Τούτο... ξαναπαντρεύει χήρα μαραμένη·
Γυναίκα άρρωστη... με σπυριά ομπυασμένα
που προκαλεί αηδία... ο χρυσός
τη μπαλσαμώνει.. και την αρωματίζει
πάλι μ' ανθό του Απρίλη.
Ω, κολασμένη λάσπη,
πόρνη εσύ.. κοινή της ανθρωπότητας,
που σπέρνεις... τη διχόνοια
ανάμεσα στα έθνη..
Θέλω να σου δώσω
την πραγματική σου θέση στον κόσμο»
Σαίξπηρ: "Τίμων ο Αθηναίος"...
Δ' Πράξη
μετάφρ. Lunapiena
Che c'è qui? Oro?
ΑπάντησηΔιαγραφήGiallo, luccicante prezioso oro?
No, dèi non faccio voti insinceri:
voglio radici, o puri iddii!
Basterà un po' di questo per rendere
nero il bianco, bello il brutto,
diritto il torto, nobile il basso,
giovane il vecchio, valoroso il codardo.
Oh dèi perché questo? Che è mai, o dèi?
Questo vi toglierà dal fianco
i vostri preti e i vostri servi
e strapperà l'origliere di sotto
la testa dei malati ancora vigorosi.
Questo schiavo giallo cucirà
e romperà ogni fede,
benedirà il maledetto
e farà adorare la livida lebbra,
collocherà in alto il ladro
e gli dirà titoli,
genuflessioni ed encomio
sul banco dei senatori;
è lui che decide l'esausta vedova
a sposarsi ancora.
Colei che un ospedale di ulcerosi
respingerebbe con nausea,
l'oro la profuma e la imbalsama
come un dì d'aprile.
Orsù, dunque, maledetta mota,
comune bagascia del genere umano
che metti a soqquadro la marmaglia dei popoli,
io voglio darti il tuo vero posto nel mondo.
W.Shakespeare
Timone d'Atene
Perché fra gli uomini
ΑπάντησηΔιαγραφήcosa non v'ha piú trista del denar
questo perfino le città distrugge,
questo discaccia dalla patria gli uomini, questo è maestro che perverte
l'anime oneste a compiere opere malvage,
d'ogni ribalderia questo la pratica,
d'ogni empietà l'ardire apprese agli uomini.
Ma quanti per mercede a ciò s'inducono,
arriva il giorno che la colpa espiano.
Sofocle
Antigone (296-304)
Τα Χρήματα είναι μια Νέα μορφή δουλείας
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η μόνη διαφορά της από την παλιά..
είναι το γεγονός ότι είναι απρόσωπη,
ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη σχέση
μεταξύ του αφέντη και του δούλου"
Leo Tolstoy
«Το χρήμα είναι ο μαστροπός ανάμεσα στην ανάγκη και στο αντικείμενο, ανάμεσα στη ζωή \και στα μέσα ζωής του ανθρώπου... Αυτό που μπορεί
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πληρώσει το χρήμα, αυτό ακριβώς είμαι εγώ,
ο κάτοχος του χρήματος. Οι ιδιότητες του χρήματος είναι δικές μου, εμένα του κατόχου, ιδιότητες και ουσιαστικές δυνάμεις.
Ετσι, αυτό που είμαι και αυτό που μπορεί
να κάνω, σε καμιά περίπτωση δεν καθορίζεται
από την ατομικότητά μου.
Είμαι άσχημος, αλλά μπορώ ν' αγοράσω
την πιο όμορφη γυναίκα. Πράγμα που σημαίνει
ότι δεν είμαι άσχημος, γιατί το αποτέλεσμα
της ασχήμιας, η απωθητική της δύναμη, εξουδετερώνεται από το χρήμα.
Είμαι κουτσός, αλλά το χρήμα μού προμηθεύει είκοσι τέσσερα πόδια. Κατά συνέπεια,
δεν είμαι κουτσός.
Είμαι κακός, ανυπόληπτος, ασυνείδητος
και κουτός άνθρωπος, το χρήμα, όμως, είναι ευυπόληπτο, και το ίδιο και ο κάτοχός του.
Το χρήμα είναι το μεγαλύτερο καλό,
κατ' ακολουθία και ο κάτοχός του είναι καλός. Επιπροσθέτως, το χρήμα με γλυτώνει από τον κόπο να είμαι ανυπόληπτος, έτσι υπολογίζομαι
για τίμιος και ειλικρινής.
Είμαι άμυαλος, αν όμως το χρήμα είναι
ο πραγματικός νους όλων των πραγμάτων,
πώς είναι δυνατόν ο κάτοχός του να είναι άμυαλος; Κάτι περισσότερο, ο κάτοχος
του χρήματος μπορεί ν' αγοράσει έξυπνους ανθρώπους για λογαριασμό του.
Συνεπώς, έχει εξουσία πάνω σε έξυπνους ανθρώπους, εξυπνότερος απ' αυτόν.
Με το χρήμα μπορώ να έχω καθετί που επιθυμεί
η ανθρώπινη καρδιά. Δεν είμαι έτσι κάτοχος
όλων των ανθρώπινων ικανοτήτων;
Δεν αντιστρέφει, λοιπόν, το χρήμα όλες μου
τις ανικανότητες σε ικανότητες;...
Το χρήμα είναι ο δεσμός όλων των δεσμών.
Είναι η καθολική πόρνη, ο καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών. Είναι η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους»
Κάρλ Μαρξ
"Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα"