Τριαντάφυλλα....

Κάποια μέρα...

μια όμορφη νεαρή κοπέλα

έλαβε ένα ωραιότατο μπουκέτο από τριαντάφυλλα

με μια καρτούλα που έγραφε:

"Από κάποιον.. που σ'αγαπάει πολύ"

χωρίς καμμιά υπογραφή ή όνομα...

Ξαφνιάστηκε... κι άρχισε να σκέφτεται

όλους εκείνους που στο παρελθόν...

την είχαν φλερτάρει... κι έπειτα έναν έναν

όλους τους φίλους της..

Μήπως τα έστειλε κάποιος απ'τη δουλειά της

ή κάποια αγαπημένη φίλη?

κι ο κατάλογος στο μυαλό της μεγάλωνε...

Στο τέλος... σκέφτηκε να τηλεφωνήσει

σε μια φίλη της για να την βοηθήσει

να βρουν μαζί... τη λύση!

μα, ήταν παράξενη όμως της φίλης της η στάση...

και με διάθεση καλή της λέει:

-"Θα μου πεις την αλήθεια?

Εσύ μου έστειλες τα λουλούδια!"

-ΝΑΙ! απαντά η φίλη της...

και ΓΙΑΤΙ?...την ρωτά...

-Ρωτάς γιατί?... απαντά η φίλη της...

μα... ήσουν τόσο θλιμμένη και άκεφη

τις τελευταίες μέρες.. που θέλησα...

να σε κάνω... να σκεφτείς για λίγο..

ΟΛΟΥΣ εμάς που σ'Αγαπάμε....

Una Storia di... B. Ferrero

(Ελεύθερη απόδοση στα Ελληνικά)

Lunapiena

ΑΝΤΙΟ... MICHAEL JACKSON

ΕΣΒΗΣΕ ξ α φ ν ι κ ά σαν ένας ΔΙΑΤΤΩΝ ΑΣΤΕΡΑΣ

Σταμάτησε ξαφνικά να χτυπά η καρδιά του MICHAEL JACKSON... στα 51 χρόνια του..... κλείνει άδοξα η Αυλαία της Τραγικής ζωής του οριστικά. Τραγικό το Τέλος....

...από παιδί 6 μόλις ετών... "αναγκάστηκε" ν'αφήσει τα παιχνίδια του... για να "π α ί ξ ε ι" πρωταγωνιστικό ρόλο.. Σύμβολο-Είδωλο στη πιό σκληρή θεατρική "Σ Κ Η Ν Η" της ζωής.

απο..... "Παιδί ΘΑΥΜΑ"..... σε Βασιλιάς της POP... Τραγική πορεία Ζωής ενός χ α ρ ι σ μ α τ ι κ ο ύ παιδιού που πλήρωσε ακριβά σε πολλά επίπεδα το ταλέντο του, με τα φ ώ τ α .... της δημοσιότητας πάντα αναμένα κι οι κάμερες να καταγράφουν συνεχώς.. κάθε νέα μεταμόρφωση, για ένα "Νέο Ρόλο".. της εκθαμβωτικής Τραγικής Τροχαιάς.. ενός δ ι ά τ τ ο ν τ α αστέρα...

η ε κ μ ε τ ά λ λ ε υ σ η έχει πολλά πρόσωπα.... και θα συνεχίζεται για καιρό...και μετά το.... "σταμάτημα μιας καρδιάς"..... και μετά το "τραγικό τέλος του θανάτου"....

..ένας ακόμα Σύγχρονος "Μ Υ Θ Ο Σ"....

Κ α λ ό Ταξίδι..... "ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ"...

Κ α λ ό Σου Τ α ξ ί δ ι....

ΑΝΤΙΟ.... MICHAEL JACKSON

http://www.cosmo.gr/Celebrities/USA/243179.html

Αυτογνωσία.....

"Πραγματικός τόπος γέννησης μας

είναι αυτός στον οποίο βλέπουμε

για πρώτη φορά

με καθαρό μάτι τον εαυτό μας"

M. YourcenarΠατρίδες! Αέρας, γη, νερό, φωτιά!

Στοιχεία, αχάλαστα,

και αρχή και τέλος των πλασμάτων,

σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,

θα σας ξανάβρω πρώτη και στερνή ευτυχία!

Αέρας μέσα μου ο λαός των ονειράτων

στον αέρα θα πάει. θα πάει στην αιωνία

φωτιά, φωτιά κι ο λογισμός μου,

τη μανία των παθών μου

θα πάρ’ η λύσσα των κυμάτων.

Το χωματόπλαστο κορμί χώμα και κείνο

αέρας, γη, νερό, φωτιά θα ξαναγίνω,

κι απ’ των ονείρων τον αέρα,

κι απ’ την πυρά του λογισμού,

κι από τη σάρκα τη λιωμένη,

κι απ’ των παθών τη θάλασσα

πάντα θα βγαίνει ήχου πνοή,

παράπονο, σαν από λύρα.

Κ. Παλαμάς

Ζωής Συνάντηση...

Συνάντηση Ζωής..

Στον ίδιο κάμπο έζησαν

τόνα δίπλα στο άλλο..

κι ένωσαν τις ρίζες τους

μες στης γης το σκοτάδι..

Δυό δέντρα αγκαλιασμένα

που ξέρουν να μοιράζονται

το άρωμα και τους καρπούς..

τόνα πλάι στ'αλλο..

κι έμαθαν ν'αντιστέκονται

στις καταιγίδες της ζωής..

Κι η αγκαλιά τους ανοιχτή

χειμώνες.. καλοκαίρια..

φιλοξενούν περαστικούς

διαβάτες.. κι άγρια πουλιά!

Στον ίσκιο τους ξαποσταίνουν

της γης οι κουρασμένοι..

Μοιάζουν.. χωρίς να είναι ίδια!

Έμαθαν ν'αφουγκράζονται

τις κρύες νύχτες του χειμώνα

της νιφάδας τον λευκό χορό..

του Φθινοπώρου την θλίψη

και του καλοκαιριού το πάθος

μες στου ανέμου την ανάσα..

της Άνοιξης το μεθύσι..

στο πέταγμα μιας πεταλούδας,

της μέλισσας την αναζήτηση!

Χαμογελούνε στη γιορτή

που στήνουν τα πουλιά..

Δεν ταξιδεύουνε ποτέ..

έχουν ακούσει όμως ιστορίες

απ'όλης της γης τα μέρη..

φιλοξενίας δώρα τιμής

κι ευγνωμοσύνης νότες..

Δυό δέντρα που μεγάλωσαν

τόνα δίπλα.. στο άλλο!

Lunapiena

Εμείς οι λίγοι... της Λένας Τσούχλου

 Εμείς οι λίγοι

Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι

τρελοί της γhς

με τη φλογισμένη καρδιά

και τα έξαλλα μάτια.

Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές

και οι τραγικοί εραστές.

Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες το αίμα μας

κι ολούθε μας κυνηγά το όραμα του άπειρου.

Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.

Εμείς ερωτευθήκαμε την ουσία του είναι μας

και σ'όλους μας τους έρωτες αυτήν αγαπούμε.

Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι

κι οι μεγάλοι αρνητές.

Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο

και δεν είμαστε τίποτα απ'αυτόν τον κόσμο.

Οι μέρες μας είναι μιa πυρκαγιά

κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο.

Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.

Είμαστε οι προάγγελοι του χάους.

 Λένα Τσούχλου - 1946

Siamo noi

Siamo noi folli sognatori sulla terra

con cuore ardente e sguardi forsennati.

Siamo pensatori irredenti e amanti tragici.

Mille luci scorrono nelle nostre vene

e ovunque ci persegue la visione dell'infinito.

L'apparenza non ci può dominare.

Siamo innamorati

con l'essenza del nostro essere

e in tutti i nostri amanti la cerchiamo.

Siamo pieni di entusiasmo

e grandi negatori.

Chiudiamo dentro di noi tutto il mondo

e non siamo nulla in questo mondo.

I nostri giorni sono un incendio

e le nostre notte.. un mare aperto.

Intorno a noi.. risuona

la forte risata della gente.

Siamo i percursori del caos.

Lena Tsouchlou - 1946

Trad. Lunapiena

ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ... Ο. ΕΛΥΤΗ

ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

(1943)

ΕΤΣΙ ΣΥΧΝΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΠΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ

ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΤΟ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ

Ι

Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου

Στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων.

Έσπερε φρουρέ για να λάμπεις πλάι στο ουρανί

Αεράκι ενός νησιού που με ονειρεύεται

Ν' αναγγέλλω την αυγή από τα ψηλά του βράχια

Τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε με το άστρο

Της σωστής μου καρδιάς: Δεν ξέρω πια τη νύχτα.

*********

Δεν ξέρω πια τα ονόματα

ενός κόσμου που μ' αρνιέται

Καθαρά διαβάζω τα όστρακα,

τα φύλλα... τ' άστρα..

Η έχτρα μου είναι περιττή

στους δρόμους τ' ουρανού

Εξόν κι αν είναι τ' όνειρο

που με ξανακοιτάζει

Με δάκρυα να διαβαίνω

της αθανασίας τη θάλασσα

Έσπερε κάτω απ' την καμπύλη

της χρυσής φωτιάς σου

Τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα

δεν την ξέρω πια.

..........................

Ο. ΕΛΥΤΗΣ

Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α είναι...

Ελευθερία είναι...

η δυνατότητα να γίνουμε καλύτεροι

Albert Camus

Ε. ΚΑΡΑΙΝΔΡΟΥ.... Ελληνίδα Μούσα

"Το Βαλς του Γάμου" "Ταξίδι στα Κύθηρα"

ΑΣΕ τα Μάτια σου.....

ΑΣΕ τα ΜΑΤΙΑ σου

Άσε τα μάτια σου να δούνε

λεύτερα μες στην ομίχλη...

τα Ναι και τα Οχι της Ζωής....

για κάποιο λόγο έρχονται

κι ας μην τον ξέρεις

Τα γεγονότα περνούν και φεύγουν...

και ιστορία γίνονται... και γράφονται

στις κιτρινισμένες του χρόνου σελίδες

το ψέμμα έχει τα πόδια του κοντά

και η Αλήθεια στους ώμους της φτερά...

Άσε τα μάτια σου να δούν

ελεύθερα μες στην ομίχλη...

κι είν'η λύρα της καρδιάς

που θα σου τραγουδήσει.

Lunapiena

ΠΑΥΣΗ...

Pausa

Ogni tanto bisogna fare una pausa

contemplarsi..

senza l'abitudine quotidiana

esaminare il passato,

dato per dato.. tappa a tappa..

mattonella per mattonella

e non piangersi le menzogne,

ma cantarsi le verità.

Mario Benedetti

(trad. Federico Guerrini)

Παύση

Κάθε τόσο πρέπει να κάνεις μια παύση

να μένεις να σε παρατηρείς,

πέρα απ'τη συνήθεια της καθημερινότητας,

και να εξετάζεις το παρελθόν,

δεδομένο προς δεδομένο,

βήμα προς βήμα,

κομμάτι.. κομμάτι..

και μη κλάψεις για τα ψεύτικα,

αλλά τραγούδησε τις αλήθειες.

Mario Benedetti

Trad. Lunapiena

Ισως ο ΕΡΩΤΑΣ......

Άσε την φαντασία να σε ταξιδεύσει..

γνωρίζει μέρη που δεν γνωρίζει ο Νους

και δεν φοβάται την υπέρβαση.. ούτε και το σκοτάδι.

Στον Έρωτα αυτοδίκαια, ανήκει η Υπερβολή..

Δεν γίνεται παζάρι στην Αγάπη

είναι το πιο γλυκό αναλώσιμο του κόσμου υλικό..

η αξία της δεν φυλακίζεται μέσα σε ένα Μουσείο

είναι της Άνοιξης ανθός.. το άρωμα του Ρόδου

που φρόντιζες... για μια ολόκληρη ζωή!

*****

Μην σε φοβίζει του Έρωτα η Υπερβολή

ό,τι φοβάσαι στη ζωή φάντασμα γίνεται..

σκιά που μας κυνηγά στης νύχτας το σκοτάδι,

θεριεύει και απ΄την αλήθεια γίνεται πιο τρομερό.

Κάπως έτσι τρόμαξαν κι ονόμασαν αρρώστια

του Έρωτα την φυσική ορμή και της Ψυχής τον πόθο

που δίνει στη καρδιά φτερά και την απογειώνει…

*****

Μα δόθηκε στους ποιητές της αλήθειας το χάρισμα

να μη φοβούνται να ντύνουν με λόγια τα τραγούδια,

και να υμνούν με σεβασμό, ο,τι τον Νου φοβίζει.

Κι αν η Ψυχή.. τον Έρωτα στο διάβα της γνωρίσει,

το θείο δώρο θα γευτεί.. σαν νέκταρ κι αμβροσία

κι έτσι για πάντα όμορφη κι ανθρώπινη θα μείνει

κι ο χρόνος θα την σεβαστεί και θα της δώσει χάρη.

*****

Ίσως ο Έρωτας και να ‘ναι... μια τρέλα θεϊκή

που δεν χωρά στου κάτω Κόσμου το βασίλειο

Φτερά χαρίζει στην Ψυχή.. Χαμόγελο στα χείλη..

κι αντανακλά στο βλέμμα του πόθου το φιλί

που δίνει ο ήλιος τρυφερά στη γη… αυγή και δείλι

κι ενώνει το γαλάζιο της θάλασσας και τ’ουρανού

με χίλια χρώματα ελπίδας ζωγραφίζει τον ορίζοντα

και στολίζει με το χαμόγελο των άστρων το σκοτάδι.

*****

Ίσως ο Έρωτας και να ’ναι.. η συγνώμη του θεού

ανάμνησης ίχνη ομορφιάς.. ενός χαμένου παραδείσου

Όνειρα κι ελπίδες ξαναζούν κι υφαίνουν τη Νοσταλγία

κι σώζουν το Χαμόγελο στο βλέμμα… και τη Ζωή!

Υπόσχεση και Προσδοκία.. κάθε ανθρώπινο φιλί

άγγιγμα του ανέμου τρυφερό… το κάθε χάδι

φλόγα και φως του ήλιου… του πόθου η πνοή

αναπαράσταση της πάλης για ζωή.. της ηδονής η μέθη.

*****

Ίσως ο Έρωτας και να ’ναι… η τελευταία μας Ελπίδα

μια αυταπάτη αιωνιότητας.. στο εφήμερο της Ζωής..

Ύμνος μαζί και θρήνος.. στο αγκάλιασμα των Ψυχών

κι η Ένωση Υπόσχεση.. και Θρίαμβος ο οργασμός!

Αντίσταση… και Πάλη… Πόθος κι Αποδοχή..

Εισιτήριο για δύο στο Μονόπρακτο της Ζωής!

Αξεπέραστη μελωδία.. η Συμφωνία των αισθήσεων

Χορός έκπτωτων Αγγέλων που συναντήθηκαν στη Γη.

*****

Ίσως ο Έρωτας και να’ ναι… η ίδια η Ζωή!

Lunapiena