ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ

Η γλώσσα που μου δώσατε μελώδισε στο στόμα,

ροδόσταμο που άνθισε στο πατρικό μου χώμα,

θαλασσινή η αύρα της, βουνίσια η πνοή της,

τον κόσμο όλο γύρισε, αλάργεψ' η φωνή της.

Η ανατολή τη λάτρεψε, η δύση την καρπώθει,

πόθο γλυκό ζωντάνεψε σ' αυτόν που τη ζυγώθει,

αθανασία γνώρισε στα έργα των ανθρώπων,

φεγγάριασε τη σκοτεινιά ξένων λαών και τόπων.

Γλώσσα μου μυριολάλητη πώς να σε ασημώσω

που 'σαι διαμάντι αδάμαστο, πέτρα για να στεριώσω,

έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώσω,

και αργυρούς θνητούς να βρω, τη γλώσσα ν' αρματώσω.

Αίσωπος, Όμηρος, Θαλλής, Ηρόδοτος κι Αισχίνης,

Σόλων, Σωκράτης, Σοφοκλής, Καβάφης κι Ευριπίδης,

Πίνδαρος, Πλάτων, Πλήθωνας, Κάλβος και Καζαντζάκης,

Ερατοσθένης, Ηράκλειτος, Σεφέρης, Καρυωτάκης,

Γκάτσος, Ελύτης, Αξελός, Παπαδιαμάντης, Ζέη

Αναγνωστάκης, Κούμας, Κουν, Μάτεσης, Ωριγένης,

Σικελιανός και Παλαμάς, Γαζής κι Αριστοτέλης,

Παπαντωνίου, Γιανναράς, Βρεττάκος, Καμπανέλλης,

Μαβίλλης, Σεβαστίκογλου, Ξενόπουλος, Διογένης,

και Μυριβίλης, Πιττακός, Δροσίνης, Δημοσθένης,

Επίκουρος, Ησίοδος, Γρυπάρης Καββαδίας,

Αναξαγόρας, Αρίσταρχος, Βενέζης και Βοργίας.

Η γλώσσα που μας δώσατε σμίλεψε το σκαρί μας,

το νου με γνώση μπόλιασε, πότισε την ψυχή μας,

μάγεψε πλάνητες πολλούς, ξελόγιασε την πέννα,

γένος και γης μπερδεύτηκαν, με μιας γενήκαν ένα.

Χαλάλι ήταν οι φθόγγοι της, θέριεψαν μύριες λέξεις,

οι λέξεις έβγαλαν φτερά και γέννησαν τις σκέψεις,

το γόνυ εκράτησαν ορθό στης λευτεριάς το τάμα,

γλωσσολαλιά Ελληνική, της οικουμένης θάμα.

Γλώσσα μου μυριολάλητη μην θαρρείς σε προδώσω,

μην τάχα σε απαρνηθώ, σ' άλλα καλά να ενδώσω,

λαλιά μου, εσύ, πεντάμορφη, πάντα θα σε χρυσώνω,

που 'σαι διαμάντι αδάμαστο, πέτρα για να στεριώνω,

έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώνω

και τους χρυσούς θνητούς να πω, την γλώσσα ν' αρματώνω.

Ρίτσος, Τερζάκης, Κοραής, Κορνάρος, Πρωταγόρας,

Ψυχάρης, Τσίρκας, Συκουτρής, Χρυσολωράς, και Ρώτας,

Αριστοφάνης, Βάρναλης, Βιζυηνός, Χορτάτσης

και Μακρυγιάννης, Σολωμός, Ρήγας και Σαμαράκης,

Αυγέρης, Ουράνης Μαρκοράς, και Ισοκράτης, Θέσπις,

Ψαθάς και Χριστιανόπουλος, Μουσούρος, Προβελέγγης,

και Θουκυδίδης, Μένανδρος, Δελμούζος, Καρκαβίτσας,

Χ(ε)ίλων, Ροΐδης, Λάσκαρης, Χάκκας, Χατζής, Σκαρίμπας,

Εμπεδοκλής και Πλούταρχος, Κύρος, Πανοπολίτης,

Κόραξ, Βοργίας, Βουτυράς, Σουρής, Βαλαωρίτης,

Ιορδανίδου, Αρβελέρ, Σαπφώ και Αλεξίου,

η Πολυδούρη, η Μιλλιέξ, Δέλτα και Σωτηρίου,

και Ιπποκράτης, Ξενοφών, Πολίτης, Εφταλιώτης,

Αισχύλος, Αινησίδημος, Λυσίας, Μπαμπινιώτης.

Στίχοι: Σοφία Αθανασιάδου

Μουσική: Παντελής Θαλασσινός

Πηγής Λυκούδη-Δημ.Κάσσαρης(Ν.Βρεττάκος)

Το Νερό και η Ευχαριστία

Ήπια και πότισα δάση και γέμισα στέρνες.

Το νερό σου περίσσεψε-

Τα ποτάμια του σύμπαντος,

... δεν έχουνε κοίτες.

Βυθίζονται.

Τρέχουνε μες από σένα.

Αν μπορούσες να υπάρχεις

έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώς

το φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπο

έγινε άστρο.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Δημήτρης ΚΑΣΣΑΡΗΣ-όμορφη και παράξενη πατρίδα

ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Όμορφη και παράξενη  Πατρίδα

ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα

Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά

στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά

κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται

μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται

Όμορφη και παράξενη  Πατρίδα

ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα

Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά

κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα

μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς

ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους

Όμορφη και παράξενη  Πατρίδα

ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα


Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Δημήτρης Λάγιος

Ερμηνεία: Δημήτρης Κάσσαρης

Δημήτρης ΚΑΣΣΑΡΗΣ Μικρή πατρίδα

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα

που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά

και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά

που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει

σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά

το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου

Ερμηνεία: Δημήτρης Κάσσαρης