Το Καθαρότερο Πράγμα της Δημιουργίας

Το Καθαρότερο Πράγμα της Δημιουργίας

Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.

Ο Ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές.

Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω

δε θα τη βρεις ούτε στις  Άλπεις,

γιατί αυτός  ο αγέρας στριφογυρνά

ως εκεί ψηλά και το  χιόνι λερώνεται.

Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.

Το τέλειο θαύμα θα το βρεις

μοναχά μες στον άνθρωπο:

λευκές  εκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά

στο σύμπαν και υπερέχουν.

Το πιό καθαρό πράγμα λοιπόν της δημιουργίας

δεν είναι το λυκόφως, ούτε ο ουρανός

που καθρεφτίζεται μες στο ποτάμι,

ούτε ο  Ήλιος πάνω στης μηλιάς τ᾿ άνθη.

Είναι η   Α γ ά π η.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ν. Βρεττάκος: Το Παιδί με τη Σάλπιγγα

Το παιδί με τη σάλπιγγα

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την πας ως την άκρη του κόσμου.

Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα

αναμμένα για τα Χριστούγεννα-στο τζάκι

του Νέγρου ή του 'Ελληνα χωρικού.

Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά

στα παράθυρα των φυλακισμένων.

Εγώ μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την κάνεις τις νύχτες

ορατές νότες, έγχρωμες,

στον αέρα του κόσμου.

 

Να την κάνεις αγάπη.


Νικηφόρος Βρεττάκος

Στο παιδί μου.. Μ. Αναγνωστάκης

Στο παιδί μου


Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

και του μιλούσανε για Δράκους

και για το πιστό σκυλί

για τα ταξίδια της της Πεντάμορφης

και για τον άγριο λύκο

μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια.

Τώρα τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ

λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο,

το σκοτάδι σκοτάδι

του δείχνω με το χέρι τους κακούς,

του μαθαίνω ονόματα σαν προσευχές,

του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια!

Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά…

Μ. Αναγνωστάκης