Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού..: Στη σιωπή του ουρανού γεννήθηκε η Α γ ά π η κι έγινε όνειρο, Παιδί της Νύχτας... που αντανακλά στο φως του Ήλιου το Χαμόγελο της Ζωής.. και την χαμένη της Αθωότητα στο βλέμμα ενος παιδιού..... Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού γέρνει και ξαποσταίνει.
ΙΣΩΣ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως η απουσία σου είναι παρουσία,
χωρίς εσύ να είσαι,
χωρίς εσύ να πας να κόψεις το μεσημέρι
σαν ένα γαλάζιο λουλούδι,
χωρίς εσύ να περπατάς
πιο αργά ανάμεσα στην ομίχλη
και στους πλίνθους,
χωρίς εκείνο το φως που κρατάς στο χέρι
που ίσως άλλοι δεν θα δουν να χρυσίζει,
που ίσως κανείς δεν έμαθε ότι βλασταίνει
σαν την κόκκινη καταγωγή.. του τριαντάφυλλου,
χωρίς εσύ να είσαι, επιτέλους,
χωρίς να έρθεις
απότομη, ερεθιστική,
να γνωρίσεις τη ζωή μου,
καταιγίδα από ροδώνα,
σιτάρι ανέμου,
και από τότε είμαι γιατί είσαι,
και από τότε είσαι, είμαι και είμαστε,
και για χάρη του έρωτα θα ε ί μ α ι,
θα ε ί σ α ι , θα ε ί μ α σ τ ε.
για μας....
Pablo Neruda