Ο,ΤΊ σε ΣΕΝΑ ΗΤΑΝ ΒΟΥΝΟ Ό,τι σε σένα ήταν βουνό
το ισοπέδωσαν..
και σκέπασαν την κοιλάδα σου.
Από πάνω σου περνάει τώρα,
ένας δρόμος άνετος.
Bertolt Brecht
Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού..: Στη σιωπή του ουρανού γεννήθηκε η Α γ ά π η κι έγινε όνειρο, Παιδί της Νύχτας... που αντανακλά στο φως του Ήλιου το Χαμόγελο της Ζωής.. και την χαμένη της Αθωότητα στο βλέμμα ενος παιδιού..... Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού γέρνει και ξαποσταίνει.
Για τον ΦΤΩΧΟ Β. Β.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ο Bertolt Brecht, είμαι απ'τα Μαύρα Δάση.
Η μάμα μου στις πολιτείες με κουβαλούσε
σαν ήμουν ακόμα στη κοιλιά της.
Και των δασών η παγωνιά,
μέσα μου θα'ναι ως το θανατό μου.
Έχω το σπίτι μου στην πολιτεία της ασφάλτου
Φορτωμένος απ'την αρχή, μ'όλα τα μυστήρια του θανάτου,
μ'εφημερίδες, με καπνό και με ρακί.
Καχύποπτος και τεμπέλης κι ευχαριστημένος τελικά.
Φέρνομαι φιλικά στους ανθρώπους.
Φορώ καθώς το συνηθίζουν ένα σκληρό καπέλλο.
Λέω: είναι ζώα που μυρίζουν τελείως ιδιόμορφα.
και λέω πάλι: δε βαριέσαι, έχω κι εγώ την ίδια μυρουδιά.
Στις άδειες κουνιστές πολυθρόνες μου καθίζω
το πρωί κάτι γυναίκες, καμιά φορά.
Τις κοιτάζω ξένοιαστα και λέω:
Μην ποντάρετε καθόλου σ'αυτόν,
που τώρα σας κοιτά..
Κοντά το βράδυ μαζεύω γύρω μου τα παιδιά
Λέμε ο ένας τον άλλον "τζέντλεμαν"
Ακουμπάνε στο τραπέζι μου τα πόδια
και λένε: Θα δούμε μέρες πιό καλές.
Κι εγώ... Πότε.... δεν ρωτώ.
Το πρωί στο γκρίζο χάραμα, κατουράνε τα έλατα
και τα ζωΰφιά τους, αρχίζουν να φωνάζουν τα πουλιά.
Κείνη την ώρα αδειάζω το ποτήρι μου στην πόλη,
πετάω τ'αποτσίγαρ'ο μου κι ανήσυχος κοιμάμαι.
Καθόμασταν μια ελαφρόμυαλη γενιά
σε σπίτια που λογίζονταν αγκρέμιστα
'Ετσι χτίσαμε τα μακριά σπίτια της νήσου Μανχάταν
και τις λεπτές κεραίες που στηρίζουν τον Ατλαντικό.
Άπ'αυτές τις πολιτείες θ'απομείνει
εκείνο που διάβηκε μέσα τους: ο Άνεμος!
Δίνει χαρά το σπίτι σ'αυτόν που τρώει! τ'αδειάζει.
Ξέρουμε ότι είμαστε περαστικοί
κι ότι μετά από μας, τίποτε το αξιόλογο δε θα'ρθει.
Ελπίζω στους σεισμούς που μέλλονται να'ρθουν,
να μην αφήσω τη Βιρτζίνιά μου απ'τη πίκρα να σβήσει.
Εγώ ο Bertolt Brecht, απ'τα Μαύρα Δάση,
Ξερασμένος στις πολιτείες της ασφάλτου,
μέσα στη μάνα μου, σε πρώιμη εποχή!
Bertolt Brecht
Πάνω στο Χιλιομετρικό Δείκτη ενός Αυτοκινητόδρομου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς που φτάξαμε αυτό το Δρόμο
πάνω του να ταξιδέψουμε
με τανκς μονάχα και φορτηγά....
Bertolt Brecht
Συνειδητοποίηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ξαναγύρισα
είδα πως τα μαλλιά μου
δεν είχαν ασπρίσει
και χάρηκα.
Τις δυσκολίες των βουνών
τις ξεπεράσαμε
Τώρα μας περιμένουν
οι δυσκολίες των πεδιάδων.
Bertolt Brecht