tag:blogger.com,1999:blog-5353868373984570851.post2393284168083269101..comments2024-03-28T08:36:46.952-07:00Comments on Στα Μονοπάτια τ'ουρανού... "Sta Monopatia t'ouranou": Poso polu s agapisa+ Marina twn braxwnLunapienahttp://www.blogger.com/profile/13275527017038783167noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-5353868373984570851.post-61368431869062184462011-03-18T12:33:14.132-07:002011-03-18T12:33:14.132-07:00Δεν είναι ένα από τα Αγαπημένα μου.
Είναι ΤΟ ΑΓΑΠΗ...Δεν είναι ένα από τα Αγαπημένα μου.<br />Είναι ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ! ! ! ! ! ! ! !Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/05213411217232984670noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5353868373984570851.post-51463554981767494202011-03-18T04:40:39.859-07:002011-03-18T04:40:39.859-07:00Πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δεν θα το μάθεις
Ε...Πόσο πολύ σ' αγάπησα <br />ποτέ δεν θα το μάθεις <br />Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη <br />Μα πού γύριζες <br />Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη <br />της πέτρας και της θάλασσας <br />Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους. <br />Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο <br />Κι οι κόρες των ματιών σου <br />πήρανε τη σκυτάλη της χίμαιρας <br />Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!<br /> <br />Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά <br />του μικρού Σεπτεμβρίου <br />Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες <br />θωρώντας προς τα κάτω <br />Τους βαθιούς κυαμώνες <br />των άλλων κοριτσιών <br />Τις γωνιές όπου οι φίλες σου <br />άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια<br /><br />-Μα πού γύριζες<br /> <br />Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη <br />της πέτρας και της θάλασσας <br />Σου' λεγα να μετράς <br />μες στο γδυτό νερό <br />τις φωτεινές του μέρες <br />Ανάσκελη να χαίρεσαι <br />την αυγή των πραγμάτων <br /><br />'Η πάλι να γυρνάς <br />κίτρινους κάμπους <br />Μ' ένα τριφύλλι φως <br />στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.<br /><br />'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη <br />Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα <br />Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού <br />Και τ' άρωμα των γυακίνθων <br /><br />- Μα πού γύριζες<br /><br />Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τ<br />ους κόλπους με τα βότσαλα <br />'Ηταν εκεί ένα κρύο <br />αρμυρό θαλασσόχορτο <br />Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο <br />αίσθημα που μάτωνε <br />Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου <br />λέγοντας τ' όνομά του <br />'Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας<br /><br />'Ακουσε ο λόγος είναι..<br />των στερνών η φρόνηση <br />Κι ο χρόνος γλύπτης <br />των ανθρώπων παράφορος <br />Κι ο ήλιος στέκεται <br />από πάνω του θηρίο ελπίδας <br />Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις <br />έναν έρωτα <br />'Εχοντας μια πικρή γεύση <br />τρικυμίας στα χείλη. <br />Δεν είναι για να λογαριάζεις <br />γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι, <br />Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια <br />Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους, <br />Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές <br />'Η για να πας καβάλα στο μαίστρο. <br /><br />Στυλωμένη στους βράχους <br />δίχως χτες και αύριο, <br />Στους κινδύνους των βράχων <br />με τη χτενισιά της θύελλας <br />Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.<br /><br />ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣLunapienahttps://www.blogger.com/profile/13275527017038783167noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5353868373984570851.post-14491946292344130712011-03-18T04:36:22.066-07:002011-03-18T04:36:22.066-07:00Ποσό πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα...Ποσό πολύ σ' αγάπησα<br /><br />πόσο πολύ σ' αγάπησα <br />ποτέ δε θα το μάθεις<br />απ τη ζωή απ τη ζωή <br />απ τη ζωή μου πέρασες<br />κι αλάργεψες και χάθεις <br />καθώς τα διαβατάρικα <br />κι αγύριστα πουλιά<br /><br />Πόσο πολύ σ' αγάπησα <br />ποτέ δεν θα το μάθεις<br /><br />Κι αν δεν προσμένεις να με δεις <br />κι αν δεν προσμένεις να με δεις <br />και γω πως θα ξανάρθεις <br />εσύ του πρώτου ονείρου μου <br />γλυκύτατη πνοή<br />αιώνια θα το τραγουδώ <br />αιώνια θα το τραγουδώ <br />και συ δεν θα το μάθεις <br />πως οι στιγμές που μου δωσες <br />αξίζουν μια ζωή...<br /><br />ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ<br />από την "Μαρίνα των Βράχων"Lunapienahttps://www.blogger.com/profile/13275527017038783167noreply@blogger.com